Begin maart begonnen we met NS aan de evaluatie van het sociaal veiligheidsakkoord. Daarna hebben jullie lang niets meer gehoord. Op 24 maart heeft er een werksessie plaatsgevonden, die zonder enige vooruitgang is verlopen. Het was de bedoeling dat we snel daarna weer in overleg zouden gaan. Maar omdat het er niet naar uitziet dat we snel met NS aan tafel zitten, hierbij deze update.
NS wil af van de afspraak om van donderdag tot en met zaterdag na 22 uur altijd een tweede hoofdconducteur in te zetten. Dat was en is bedoeld om de veiligheid te vergroten. Maar de NS denkt dat dat in 25 tot 35% van de treinen niet nodig is, en wil dat de tweede hoofdconducteur alleen wordt ingezet als dat echt nodig is, op basis van risico’s en incidenten. Wij vinden dat je op veiligheid niet mag bezuinigen.
NS noemt het ‘proactief en flexibel op maat’, met gebruik van extra flexibele teams Veiligheid & Service (V&S) die vaker overlastplegers aanspreken. Per saldo is er dan minder personele inzet. Geen ontslagen, maar interne spreiding en natuurlijk verloop.
De staatssecretaris heeft de eenmalige subsidie voor de inzet van veiligheidspersoneel nog eenmaal verstrekt, maar wel stevig verlaagd. NS probeert dat gemiste bedrag met de eventuele nieuwe afspraken op te vangen. Zij zien dat niet als bezuiniging, maar als ‘toewerken naar het dichten van het gat van 3,6 miljoen’.
Wij zijn tegen deze bezuiniging en zien weinig voordeel in het ombuigen van voorkomen (preventie) naar reageren. Zeker met de reductie van inzet die NS beoogt. De eenmalige en deels verlengde subsidie is mooi meegenomen voor NS, als aanzet om het zelf verder goed te organiseren. Veiligheid kost geld en daarop mag niet bezuinigd worden.
FNV Spoor heeft NS in april gevraagd wat voorrang zou hebben: de regionale bezettingsvraag of het budget? Wat als de totale regionale vraag het totale landelijke budget zou overstijgen? Daar kon of wilde de NS-afvaardiging geen antwoord op geven. Daarop is het overleg gestopt.
Wij willen eerst helderheid over het geld. Pas daarna kunnen we kijken of we daarmee akkoord kunnen gaan en zien hoe we het kunnen invullen. Bestuurder Henri Janssen: ‘Ik gebruikte het beeld dat ik eerst de hoekstukken van de puzzel wil weten, voordat we de rest van de puzzel kunnen invullen.’