Vandaag (7 nov. 2018) is de nieuwe wet (Wet Arbeidsmarkt in Balans) van minister Koolmees naar de Tweede Kamer gestuurd. Daarin wordt een aantal maatregelen genomen die verstrekkende gevolgen voor werknemers hebben.
FNV-vicevoorzitter Kitty Jong: ‘Deze wet brengt de arbeidsmarkt juist verder uit balans, en dan heb ik het over de balans tussen werkgever en werknemer. Werkgevers gebruiken een toenemend aantal constructies, die alle risico’s bij werkenden leggen. Doordat de ontslagbescherming wordt aangetast, slaat die balans alleen maar verder door naar de werkgevers. Veel meer mensen worden nu onzeker over hun baan en het aantal rechtszaken zal groeien, omdat er meer onduidelijkheid over de ontslaggronden komt. Dat is voor niemand goed. Wij zien niet hoe deze wet meer vaste banen zou moeten opleveren.’
Mensen zitten straks langer in de flexmolen, omdat werkgevers een langere proeftijd kunnen hanteren en werknemers (weer) 3 jaarcontracten kunnen krijgen. Kitty Jong: ‘Nog langer onzekerheid dus. Na 2 jaar weet je toch prima wat je aan iemand hebt en of het werk structureel is? En die langere proeftijd van 5 maanden voor een vaste baan kan tot misbruik leiden, werknemers kunnen tot op de laatste dag zonder reden op straat worden gezet. De eerdere Wet Werk en Zekerheid had een goede evaluatie verdiend.’
In de WAB staan ook enkele maatregelen die wel een oplossingsrichting lijken te bieden. Zo wordt flexwerk duurder voor werkgevers, doordat zij meer premie moeten betalen voor mensen die zij op onzekere contracten aannemen. Ook moeten werkgevers een transitievergoeding betalen vanaf dag 1. Payrollers krijgen dezelfde arbeidsvoorwaarden als werknemers van het bedrijf waar zij werken.
Jong: ‘Het is goed dat de rekening voor flexwerk iets meer bij de werkgever wordt neergelegd. Wij bepleiten dat al een poos. En payrollers krijgen dezelfde rechten, hoewel ze nog steeds niet hetzelfde pensioen krijgen. De positie van zelfstandigen wordt niet steviger, werkgevers kunnen daar nog steeds naar uitwijken. Maar voor ons overheerst dat werknemers langer, onzekerder werk krijgen en straks makkelijker ontslagen kunnen worden. De toch al kwetsbare positie van werknemers op de huidige arbeidsmarkt komt hiermee nog verder onder druk.’
Nergens in Europa groeit het aantal flexibele contracten zo snel als in Nederland. De afgelopen 10 jaar zijn er 500.000 vaste banen ‘verdwenen’. Daar zijn goedkopere, onzekere banen voor in de plaats gekomen. Dit is geen natuurverschijnsel, maar het gevolg van politieke keuzes. Die hebben het mogelijk gemaakt dat werkgevers massaal flexwerk en allerlei schijnconstructies als verdienmodel gebruiken.
Dit heeft de concurrentie op arbeidskosten versterkt, wat anno 2018 de gewoonste zaak lijkt te zijn geworden. Met als resultaat dat werkenden alleen als kostenpost worden gezien. In veel sectoren, waar flinke winsten worden gemaakt, profiteren hierdoor vooral de aandeelhouders en de top, maar wordt er steeds minder geïnvesteerd in werkenden en blijven de lonen achter. De FNV eist dat een miljoen onzekere contracten de komende 4 jaar in vaste banen worden omgezet.
De FNV heeft een nieuwe website. Hierdoor kan het zijn dat links op deze pagina niet werken of afbeeldingen niet zichtbaar zijn. Excuses voor het ongemak.