Stakeholder Mapping van de Horticultuursector in Nigeria:
Inzichten en Aanbevelingen
De horticultuursector in Nigeria is een belangrijke pijler van de economie, met miljoenen werknemers die actief zijn in productie, verwerking en distributie. Ondanks de gunstige groeiomstandigheden kampt de sector met uitdagingen op het gebied van markttoegang, arbeidsrechten en productiviteit. Dit rapport biedt een uitgebreide analyse van stakeholders, arbeidsomstandigheden en groeikansen binnen de Nigeriaanse horticultuur.
Foto van Tolu Owoeye (iStock)
Belangrijke Stakeholders in de Horticultuursector van Nigeria
De waardeketen van horticultuur in Nigeria omvat kleinschalige boeren, commerciële bedrijven, coöperaties, verwerkingsbedrijven en exporteurs. Kleinschalige boeren, goed voor meer dan 70% van de productie, richten zich voornamelijk op groenten, fruit en specerijen zoals tomaten, mango’s en pepers. Grote spelers zoals Dangote en WACOT beheren outgrower-regelingen om een stabiele aanvoer van gewassen te garanderen, terwijl boerenorganisaties en coöperaties essentiële steun bieden aan kleinschalige producenten, met name in gebieden waar informele landbouw dominant is.
Overheidsinstanties, zoals het Federale Ministerie van Landbouw en Plattelandsontwikkeling (FMARD) en het Nationaal Horticultureel Onderzoeksinstituut (NIHORT), bieden ondersteuning via beleid, training en distributie van zaden. Daarnaast zijn ontwikkelingsorganisaties zoals GIZ en USAID actief in Nigeria, met als doel de productiviteit, markttoegang en duurzame praktijken te versterken door middel van financiering en technische bijstand.
Arbeidsrechten en Werkomstandigheden
Arbeidsrechten in de Nigeriaanse horticultuursector vormen een complex landschap, gekenmerkt door een beperkte vakbondsvertegenwoordiging en veel informeel werk. Werknemers missen vaak bescherming, stabiele contracten en eerlijke lonen. Vakbonden zoals de Nigeria Union of Agriculture and Allied Employees (NUAAE) en de National Union of Food, Beverage, and Tobacco Employees (NUFBTE) proberen werknemers in de horticultuur te organiseren, maar vakbondsdichtheid blijft laag. Seizoenswerkers, vaak informeel aangesteld, werken lange uren zonder sociale bescherming, wat het belang van betere naleving van arbeidsnormen benadrukt.
Het rapport onderstreept dat betere arbeidsomstandigheden cruciaal zijn voor duurzame groei. Collectieve arbeidsovereenkomsten en grotere vakbondsinvloed kunnen bijdragen aan werknemersbescherming en eerlijke lonen, vooral in de informele sector.
Markttoegang en Certificering
Voor de Nigeriaanse horticultuur is naleving van internationale standaarden zoals GlobalGAP essentieel om toegang te krijgen tot exportmarkten. Kleinschalige boeren hebben moeite met de kosten en vereisten die bij certificeringen horen, wat hun exportmogelijkheden beperkt. Overheidsinstanties zoals de Nigerian Export Promotion Council (NEPC) en NGO’s helpen kleine boeren hun productkwaliteit te verbeteren en aan exportnormen te voldoen.
Aanbevelingen
- Arbeidsrechten Versterken: Het vergroten van bewustwording en handhaving van arbeidsnormen is essentieel. Trainingen voor werknemers en vakbondsvertegenwoordigers kunnen eerlijke praktijken bevorderen.
- Ondersteunen van Kleinschalige Boeren: Gerichte kredietprogramma's en training voor kleine boeren zouden hen in staat stellen toegang te krijgen tot inputs, moderne technieken en certificeringen. Samenwerking met coöperaties en overheidsprogramma’s is cruciaal voor duurzame groei.
- Kwaliteitsnormen Verbeteren: Investeringen in certificeringsprogramma's en kwaliteitsinfrastructuur kunnen Nigeriaanse producenten helpen om toegang te krijgen tot markten met een hogere waarde.
Conclusie
De horticultuursector in Nigeria biedt een enorm potentieel, maar het aanpakken van arbeidsrechten, marktkansen en kwaliteitsnormen is essentieel. Door samenwerking tussen vakbonden, coöperaties, overheid en ontwikkelingspartners kan Nigeria het volledige potentieel van zijn horticultuurindustrie benutten en een duurzame toekomst creëren voor zowel werknemers als producenten.
