FNV Zorg & Welzijn zat samen met de andere vakbonden op 13 november voor de 4e keer om tafel met de NFU (werkgevers). De gesprekken bleven vooral verkennend van aard, waardoor er nog weinig zicht is op betere arbeidsvoorwaarden voor de cao UMC. Een kort verslag.
De NFU zegt wel te willen zoeken naar een goede balans tussen loonsverhoging en zaken als uitbreiding van verlof, generatieregeling en het verbeteren van de reiskostenvergoeding. Maar ook tijdens dit overleg bleef de NFU benadrukken dat er zeer beperkte middelen zijn om deze verbeteringen door te voeren.
Terwijl medewerkers dagelijks de hoge werkdruk voelen die van zorgprofessionals worden gevraagd, blijft het onduidelijk welke verbeteringen er zullen komen. De NFU blijft herhalen dat de loonsverhogingen in de huidige cao 2022/2023 een belangrijke stap zijn geweest naar koopkrachtbehoud.
In de nieuwe cao wil de NFU dan ook minimaal aandacht geven aan verbeteren van de koopkracht. Het geld kan maar één keer uitgegeven worden, aldus de NFU. De werkgevers hebben het over dilemma’s als het gaat om koopkrachtontwikkeling en concrete verbeterende maatregelen om de vitaliteit te behouden. In hun beeld heeft het verbeteren van de salarissen geen prioriteit.
De spanning loopt op. FNV Zorg & Welzijn en andere vakbonden richten zich op forse verbeteringen voor alle UMC-medewerkers met het oog op behoud en instroom van medewerkers. Dat vraagt om noodzakelijke investering van de werkgever. Denk aan de voorstellen die de FNV en andere bonden hebben gedaan op het gebied van generatiebeleid en extra verlof en aan afspraken over reiskosten en verbetering van de vergoedingen voor medewerkers die in onregelmatige diensten werkzaam zijn.
We zitten op 17 november weer aan de cao-tafel. Tijdens dit overleg gaan de werkgevers met concrete voorstellen komen. Dan zal echt duidelijk worden wat de knelpunten en overeenkomsten zijn tussen FNV Zorg & Welzijn, de andere bonden en de werkgevers.