De FNV heeft ruim op tijd aangekondigd dat we over zouden gaan tot werkonderbrekingen op de VL-posten. Dit heeft ervoor gezorgd dat de overlast voor de reiziger tot een minimum is beperkt. Na het afwijzen van het verbeterde eindbod door de FNV-leden, heeft de werkgever geen toenadering meer gezocht om uit het conflict te blijven.
Wij zijn in het hele cao-proces (misschien wel te) transparant geweest over onze inzet en doelen. De werkgever daarentegen heeft alleen aangegeven dat het mandaat zeer beperkt is, maar heeft daarnaast nog geen echte creativiteit laten zien om uit een conflict te blijven. Onze waarneming is dat de werkgever zich heeft verzekerd van politieke steun bij de coalitiepartijen (VVD, PVV, BBB en NSC) en back-up door het Ministerie I&W. Hiermee voelt de werkgever zich comfortabel en zegt het nog wel enige tijd vol te kunnen houden. Wij moeten dus ook een lange adem hebben!
Ondertussen worden de tegenstellingen harder. Dat zien we terug op het ProRail intranet Focus. We zien vooral kritiek vanuit niet-roostergebonden medewerkers die zich met enige minachting uiten over hun collega’s die opkomen voor hun rechten. Het zijn vaak criticasters die zijn vergeten hoe de arbeidsvoorwaarden, waarvan ook zij profiteren, tot stand zijn gekomen. Jammer!
De werkgever laat dus nog geen beweging zien. Dat zorgt op de VL-posten voor veel beweging. Om dit met iedereen te delen, doen we kort verslag van de ervaringen op de VL-posten die deze week hebben meegedaan aan de werkonderbrekingen.
Afgelopen maandag hebben de collega’s op VL-post Kijfhoek van 13.00 tot 16.00 uur het werk neergelegd. Het goederenvervoer stond toen helemaal stil. De FNV-actieleider had alles goed voorbereid om, hoewel (op een persoon na) iedereen wilde meedoen, toch een minimale bezetting te kunnen organiseren. Alles was besproken met de Postmanager (PM) en in kannen en kruiken, totdat iemand vanuit Utrecht zich ermee ging bemoeien. Ineens werd er gesteld dat iedereen die de actie ondersteunde van de post af moest. Dit zorgde voor stress bij de PM en een nieuwe inventarisatie werd gedaan. Ineens zou de post onder de minimale bezetting komen! Na wat heen en weer bellen is dit door ons uitgelegd en verder verduidelijkt. Het was dus overbodig paniekvoetbal over iets wat al heel goed was geregeld. Symbolisch voor ProRail?
(door Kim van Wijk)
Woensdag 13 november 06.00 uur was het zover voor post Alkmaar. Met frisse tegenzin vond de veiligheidsbriefing plaats, want bij ons zit niemand zit te wachten om het werk neer te leggen en te staken. De minimale bezetting is aangewezen en de dienst ordentelijk overgedragen aan de minimale bezetting. ARI, het systeem dat normaal de rijwegen veilig zet, werd uitgeschakeld op de werkplekken waar de collega’s staakten. De sfeer was gelaten, maar iedereen had respect voor elkaar en de verplichting te werken.
Omstreeks 06.30 uur was de hele ploeg van de vroege dienst compleet en zijn we door de stad naar het FNV vakbondshuis in Alkmaar gewandeld. Van de FNV hadden we allemaal een mooie rode muts gekregen, onder het motto ‘de vakbond laat je niet in de kou staan’. Bij het vakbondshuis stond FNV Spoor vakbondsbestuurder Karel de Buijzer klaar voor ons met koffie. Een journalist van de Volkskrant was met ons meegewandeld en heeft ons geïnterviewd.
Om te zorgen dat we stipt om 09.00 uur het werk konden hervatten, zijn we rond 08.15 uur weer terug naar de post gewandeld. Natuurlijk hopen we allemaal dat we deze route niet nog een keer hoeven af te leggen. Niemand werkt om minder te besteden te hebben! Het zou vanzelfsprekend moeten zijn en niet iets waar je het werk voor neer moet leggen! Dat kan een werkgever zelf ook verzinnen.
(door Reggy Snell)
Nadat maandag post Kijfhoek een paar uur plat ging waren wij als post Amsterdam samen met post Alkmaar aan de beurt voor een werkonderbreking van 06.00 tot 09.00 uur op woensdag 13 november. Om niet in de kou te hoeven staan had FNV-bestuurder Carl een café weten te regelen waar wij zijn opgewacht met koffie/thee en warme stroopwafels. Het was 15 minuten lopen, maar met FNV-mutsen en -sjaals was het goed te doen. De pers (NOS en RTL) maakte "het feestje” compleet. Natuurlijk was het geen echt feestje, want staken dat doe je als ProRail’er liever niet, maar helaas blijkt dat soms nodig te zijn. Op de post hadden de medewerkers onderling goed geregeld wie zou blijven werken, al dan niet onder protest. Dit vanwege afspraken tussen de werkgever en de FNV. Minimale bezetting moest er aanwezig zijn, vanwege de veiligheid en het waarborgen van de BHV.
Alles verliep soepel, waardoor ik kan terugkijken op een geslaagde actie. Ook geslaagd omdat de animo groot was, er kwamen zelfs collega's in hun vrije tijd. En last but not least, dezelfde ochtend hebben er weer twee collega's zich aangemeld als lid van de FNV en een derde wordt volgende maand lid. Wij leven in de hoop dat we niet meer hoeven te staken.
(door Bert Schipper & Ebbo Kraan)
Vanuit Utrecht kijken we terug op een vlekkeloos verlopen werkonderbreking. Wat was het vroeg, om 04.00 uur het bed uit op naar het NVLU! Met Ebbo afgesproken om 05.15 uur op de post. Allebei vol vertrouwen, want de gesprekken vooraf gaven aan dat de actie "succesvol" zou zijn. Met door de onderbezetting gecreëerde minimale werkplek bekendheid, leek het erop dat wellicht ook stakers aan het blok zouden moeten zitten. Gelukkig kon dat worden geregeld.
Klokslag 06.00 uur en met vlag zonder wimpel liepen wij ongeveer 20 minuten naar het vakbondskantoor, waar Carl ons welkom heette. Ebbo bleef op de post en Bert marcheerde met de stakers. Om 07.00 uur was de nachtploeg weer terug op de post om naar huis te gaan. Ondertussen had Ebbo de vroege ploeg klaarstaan om uitgeleide te doen/afgerangeerd te worden. Natuurlijk met inachtneming van de veiligheidsafspraken.
Op naar het steunpunt, alwaar wederom een hartelijk welkom door Carl. Een bruisende groep mag ik wel zeggen, vol ongevraagde adviezen aan onze bestuurder. Hij is er blij mee. Om 08.55 uur waren we terug op de post ter geruststelling van het op volle sterkte aanwezige, enigszins zenuwachtige, managementteam.
Volgende week nemen andere VL-posten in het land de fakkel van werkonderbrekingen over. Wij houden de telefoon in de gaten voor het geval de werkgever alsnog belt om verder te praten over de nieuwe cao. Mocht dat toch nog niet gebeuren, dan gaan wij plannen maken om op te schalen naar een staking voor een hele dag en misschien wel landelijk zodat ook het OCCR en de HGB’s kunnen meedoen. Wij houden jullie aangesloten! Wordt vervolgd.