Uitzendwerk is alles behalve de springplank naar werk die het volgens uitzendbedrijven zou zijn. Dat blijkt uit het rapport ‘De vicieuze flexcirkel’ dat de FNV vandaag heeft gepubliceerd en dat een analyse bevat van cijfers van het CBS, CPB, UWV en de bond zelf. De vakbond roept de politiek daarom op om te stoppen met de draaideur van flexcontracten en te investeren in vast en zeker werk.
Wat de bond betreft zou ook het UWV moeten stoppen met het grootschalig inhuren van uitzendbureaus om werknemers weer aan het werk te krijgen.
Kitty Jong, vicevoorzitter van de FNV: “Flex is niet de oplossing, flex is het probleem! Als er iets blijkt uit deze cijfers is dat uitzendwerk eerder een garantie is om weer werkloos te worden: 67% van de uitzendkrachten komt daarna weer in de WW."
Hoewel 80% van de 400.000 uitzendkrachten in Nederland de voorkeur geeft aan vast werk zit evenzoveel mensen juist vast in de meest onzekere fase van het uitzendwerk waarbij ze op elk moment kunnen worden ontslagen. Dat leidt tot grote onzekerheid vertelt Ellen die al 25 jaar uitzendkracht is: “Van mijn 18de tot mijn 43ste zat ik vast in een draaideur tussen uitzendwerk en WW, notabene bij hétzelfde bedrijf. Dat leidde tot heel veel stress, van uitzend naar WW, weer van uitzend naar WW. Het UWV stond erbij en keek ernaar.”
Kitty Jong: “Als we in Nederland mensen bestaanszekerheid willen bieden en willen besparen op de WW, de WIA en de zorg, dan moeten we mensen aan vast werk helpen dat bij ze past. Dat moet het uitgangspunt zijn. Maar het verdienmodel van de flexbranche is juist om werkzoekenden steeds aan kortlopend uitzendwerk te helpen. Mensen aan ander werk helpen is te belangrijk om het alleen aan de uitzendsector over te laten.”
Het ‘rondpompen’ van mensen tussen flexwerk en WW levert de uitzendbranche miljarden op, de top 10 uitzendbedrijven hadden een gezamenlijk omzet van ruim 12 miljard euro in 2022 en maakte de eigenaren miljardair of multimiljonair. De andere kant van de medaille ziet er een stuk slechter uit: “Je kunt gerust stellen dat de uitzendbranche rijk wordt over de rug van werknemers en maatschappij(3). Er blijft enorm veel geld aan de strijkstok hangen terwijl de kosten voor het sociale vangnet volledig bij de maatschappij worden neergelegd. Waar een normale werkgever aan allerlei eisen moet voldoen kan de uitzendbranche mensen gewoon eindeloos als wegwerpartikel gebruiken”, stelt Jong.
Uitzendwerk is niet de springplank naar structureel werk die het pretendeert te zijn. De conclusie van de ‘Vicieuze Flexcirkel’ is dan ook dat structureel werk weer vast werk moet worden. Jong: “Als mensen in de WW terecht komen, moet eerst geprobeerd worden ze te helpen aan een passende baan(4) met serieus zicht op een vast contract. En niet weer zo snel mogelijk aan een uitzendbaantje of flexcontract. Het risico op nieuwe werkloosheid is dan levensgroot.” Werkloosheid is volgens de FNV ook niet het énige risico dat volledig wordt afgewenteld op werknemers en de maatschappij. “Ook de verantwoordelijkheid van werkgevers bij ziekte en arbeidsongeschiktheid wordt ontdoken en dat heeft niet alleen voor de betrokken werknemers zeer grote gevolgen maar leidt ook tot zeer hoge maatschappelijke kosten”, zegt Jong. Dit aspect zal de FNV in een volgend rapport belichten.