Sai (21) is trots op zijn werk bij de vakbond

Kledingarbeiders Myanmar stralen op de foto

"Ik wilde ze als trotse makers laten zien, niet als slachtoffers." Met deze ene zin vat fotograaf Chris de Bode samen hoe hij in zijn rapportage Made by ME kledingwerkers in Myanmar wilde portretteren. Sai (21 jaar) is een van die kledingarbeiders die zelf eens in de spotlights mocht staan.

Sai woont...

in een kamer van een hostel, samen met zijn moeder, twee oudere zussen en de man van zijn oudste zus. Zijn vader is overleden toen hij twaalf jaar was. De kamer in het hostel is niet groot en omdat ze er met zijn vijven leven is er weinig privacy. Oorspronkelijk komt Sai uit Phypon Tsp waar hij in het centrum een bakkerij had. Maar in 2008 vernietigde de cycloon Nargis grote delen van zijn huis en moesten hij en zijn familie gaan leven in een tent om enige bescherming te hebben tegen de wind en regen. Hij heeft nog veel herinneringen hieraan: “Het was alsof we in de zee leefden. Overal was water.” Sinds drie jaar woont Sai met zijn familie in Yangon en werkt hij in een textielfabriek waar ze grote lappen textiel produceren.

Veranderingen in werkomstandigheden nodig

In 2018 was er een staking voor een beter minimumloon, maar de fabriek ging niet akkoord. Daarom besloot Sai om zich aan te sluiten bij de vakbond. Hij vindt dat er verandering moet komen in de werkomstandigheden. De werknemers moeten de rechten krijgen die hen toebehoren volgens de wet. En daarnaast zou het volgens hem goed zijn als de fabriek zou groeien, om onder andere de werkeloosheid te verminderen.

Hij is trots op het werk dat hij doet bij de vakbond, maar is nog niet tevreden over wat ze tot nu toe hebben bereikt. Het is namelijk belangrijk dat de werknemers in Yangon dezelfde rechten krijgen als omliggende landen.

Inkomen

Sai verdient 5000 kyat per dag in de fabriek en daarnaast nog 1300 kyat voor zijn overuren op een dag, maar dit is niet genoeg om van rond te komen. De prijzen voor producten stijgen namelijk met de dag.

(100.000 kyat is ongeveer 65 euro)

Wens: eigen woning en een kleine winkel

Als Sai denkt aan de toekomst zou hij een eigen woning willen hebben voor zijn familie. Een simpel leven is genoeg, rijk worden vindt hij niet belangrijk. Hij wil een realistisch doel hebben om na te streven. Het liefst een eigen woning in zijn geboortestad met een kleine winkel waarvan zijn familie kan rondkomen. Want in het hostel waar ze nu wonen, kunnen ze maar moeilijk tot rust komen omdat de buren vaak luidruchtig zijn.

Zijn hobby's zijn voetbal, cane ball en snooker. Hij vindt het belangrijk dat zijn toekomstige vrouw het goed kan vinden met zijn moeder.

Bekijk ook de bijzondere foto’s van andere kledingwerkers uit Myanmar:

De fotorapportage van Chris de Bode werd mogelijk gemaakt door Mondiaal FNV en ASN Bank.