India: vakbonden gaan de straat op
Groter en luider protest nodig wegens opschorten arbeidswetten
Wilma, beleidsadviseur van Mondiaal FNV voor de regio zuid-Azië, beeldbelt met consultant Prabhu. Hij vertelt over de groeiende onrust in India.
Prabhu is sinds 2008 consultant voor Mondiaal FNV. Dat houdt in dat hij Mondiaal FNV-partners in zuid-Azië begeleidt in hun contacten naar Mondiaal FNV toe. In India schort de regering arebeidswetten op waardoor arbeidsvoorwaarden verslechteren voor de meeste werknemers. De vakbonden zijn het zat en gingen op 22 mei de straat op.
Kun je uitleggen wat er aan de hand is?
“De lockdown was een economische ramp voor de Indiase arbeidersklasse, van wie slechts 7-8% een reguliere baan heeft en de rest in de informele sector werkt. De landbouw heeft een grotere klap gekregen, met dalende prijzen, geen inkomen, stijgende uitgaven en geen hoop.”
Ook migrantarbeiders in India zijn fors geraakt
“De werknemer die binnen India migreert voor werk is de schakel tussen industrie en landbouw. Hun mobiliteit verbindt stad en platteland in India. Het aantal migranten is verhoudingsgewijs kleiner dan het veel grotere aantal mannen, vrouwen en kinderen dat in de landbouw werkzaam is, als straatverkoper of productiemedewerker in de georganiseerde en ongeorganiseerde sectoren, ongeacht of deze geregistreerd zijn of niet. Maar de migrant is een symbool van alles wat met de economie is misgegaan, nu de ongeplande, ongecoördineerde en haastig aangekondigde lockdown de zoveelste fase ingaat.”
Hoe erg is het mis gegaan?
“Niet alleen zijn arbeiders tijdelijk werkloos geworden, ze zijn ook gestrand en berooid geraakt, beroofd van hun menselijke waardigheid, afhankelijk geworden van liefdadigheid. Migranten zijn gedwongen naar huis te lopen omdat de kans op het vinden van vervoer erg klein was. Migranten uit dorpen in heel India die gewoonlijk terugkeerden om de gewassen te zaaien op hun familiepercelen , die gehuurd, gepacht of in eigendom zijn, konden niet op tijd terugkomen, wat betekent dat er straks ook geen oogst is en ze een dubbele klap krijgen.”
Hoe staan de vakbonden hier in?
“Op 14 mei hadden de vakcentrales het omslagpunt bereikt. Na kleine, beperkte, stille en lokale protesten werd het de vakbonden duidelijk dat de regering niet van plan was hulppakketten te bieden om de armoede van de arbeiders te verlichten. Onder die vakbonden valt ook Bharat Mazdoor Sangh, die is aangesloten bij de heersende politieke machthebber Bharatiya Janata Party. Op 14 mei kondigden ze een massademonstratie aan, met behoud van fysieke afstand.”
Waar richtten de protesten zich op?
“Met verwijzing naar de pandemie heeft de regering de arbeidswetten opgeschort, waardoor de arbeidsvoorwaarden drastisch zijn veranderd. De lang bevochten verbeteringen in arbeidstijden, lonen, beleid rondom gezondheid en veiligheid op het werk zijn teruggedraaid waardoor een ramp dreigt. Zelfs het recht om te protesteren en de veranderingen te betwisten die de nationale regering en een aantal deelstaatregeringen hebben geïnitieerd, is opgeschort. De regeringen van de deelstaten hebben verordeningen uitgevaardigd, die de arbeiders op listige wijze ontdoen van het recht van staken en protesteren gedurende 3 jaar. Maar nergens ter wereld heeft economische groei plaatsgevonden door de arbeiders hun fundamentele rechten te ontnemen.”
Wat gebeurde er vervolgens?
“De agressieve veranderingen in de arbeidsvoorwaarden hebben de vakbonden ertoe aangezet om te mobiliseren. Ze wilden collectief optreden om onmiddellijke hulp en voordelen op te eisen voor de miljoenen getroffen werknemers in de georganiseerde en ongeorganiseerde sectoren. Vakbondsleden werd gevraagd om op 22 mei naar buiten te komen als onderdeel van een landelijk georganiseerd protest om te proberen de draconische veranderingen in de arbeidswetgeving tegen te gaan. Het gezamenlijke platform van centrale vakbonden besloot op 14 mei dat genoeg was om te spelen volgens de regels van de regering.”
Hoe verliep het protest?
“Na de kleine, lokale, ingeperkte en stille protesten die vanaf ongeveer half april waren georganiseerd, besloten de vakbonden dat de 22 mei-protesten groter, luider en in strijd met de lockdown-regels tegen openbare bijeenkomsten moesten zijn. Naast de 20% fabrieken die momenteel in bedrijf zijn, in de districten waar industriële eenheden zijn gevestigd, gingen leden van alle centrale vakbonden naar buiten en zichtbaar protesteren tegen de wijzigingen in de arbeidswetten. Er is massaal gehoor gegeven aan de oproep.”
Maar daarmee zijn de Indiase werknemers er nog niet
“De problemen voor de Indiase arbeidersklasse stapelen zich op naarmate de juridische bescherming wordt verminderd en de arbeidsvoorwaarden verslechteren. Het falen van de overheid om een vangnet voor kwetsbare werknemers te creëren, is maar al te duidelijk geworden.
“De rechten van de massa zijn weggenomen en de kleine gelederen van de werkgevers zijn versterkt. Het protest van 22 mei, inclusief de hongerstaking bij Raj Ghat (Gandhi's gedenkteken), had als doel zichtbaarheid te creëren en de mobilisatie te initiëren. Het lijkt erop dat de regering meer afstand doet van het beschermen van arbeid door aanpassingen in wetten en regels, en dat doorgaan met openlijke verzet hard nodig is.”
Meer info:
