Recente rapporten en het onderzoek van de Indiase tv-zender NDTV ‘Truth versus Hype’ hebben aangetoond dat vrouwen in de Indiase textielindustrie seksueel geïntimideerd worden en onder slechte arbeidsomstandigheden hun werk moeten doen. Dit meldt de internationale vakbond voor de textielsector, IndustriALL. Vooral in Gurugram en Bangalore zijn de omstandigheden vreselijk.
De vrouwelijke textielwerkers, die ook voor mondiale kledingmerken werken, vertellen herhaaldelijk over fysieke avances op de werkvloer, verzoeken om seks en seksueel getinte opmerkingen van mannelijke managers. In ruil daarvoor zouden ze een voorkeursbehandeling krijgen. Als ze de avances weigeren, volgen repercussies. De rapporten bevestigen dat textielwerkneemsters, hun vakbonden en vrouwenrechtenactivisten in een vijandige werkomgeving functioneren waarin een diepgewortelde, hardvochtige, seksistische werkcultuur heerst.
Audits van kledingmerken hebben dit niet adequaat boven tafel kunnen krijgen, wat volgens IndustriALL duidelijk maakt dat het audit-proces niet deugt. Verklaringen van werknemers tonen aan dat ze gedwongen zijn maar wat te zeggen tijdens de audits. India heeft in 2013 een wet tegen seksuele intimidatie op de werkvloer aangenomen, met gedetailleerde bepalingen om seksuele intimidatie op de werkvloer aan te pakken en te voorkomen. De wet geldt voor zowel de formele als informele werknemers.
Volgens deze wet dienen organisaties en bedrijven met meer dan 10 werknemers een interne klachtencommissie te hebben. Bedrijven en organisaties met minder dan 10 werknemers moeten hen de mogelijkheid bieden naar een lokale klachtencommissie binnen hun district te gaan. De wet beschrijft duidelijke procedures over het omgaan met seksuele intimidatie op de werkvloer.
Uit de onderzoeken blijkt dat de meeste textielfabrieken geen fatsoenlijke mechanismen hebben om seksuele intimidatie te voorkomen of aan te pakken. Zij zijn dus in overtreding. Door het sociale en culturele stigma dat rond seksuele intimidatie hangt, houden vrouwelijke werknemers vaak hun mond. Vijandige en kwetsbare werkomgevingen in de textielsector, en de laksheid van de overheid om deze klachten aan te pakken, versterken de kwetsbaarheid van werknemers en maakt hen nog meer tot slachtoffer.
Vakbondsmensen die in de textielsector actief zijn, vertellen dat de werkneemsters in angst leven, geïntimideerd en gediscrimineerd worden als ze lid worden van een vakbond of een klacht indienen over seksuele intimidatie. Het feit dat de vakbonden veelal door mannen geleid wordt, heeft ook een remmende werking op deze werkneemsters om met hun verhaal naar buiten te komen. In deze omstandigheden kiezen ze er dan liever voor te zwijgen.