Vraag en antwoord over de cao-onderhandelingen gehandicaptenzorg

Absolute onzin. Wij wilden juist verder onderhandelen, maar de VGN heeft een eindbod gedaan op loon. Dat eindbod vonden we onvoldoende en dat hebben we VGN al diverse keren laten weten. Werknemers in de GHZ hebben te lage salarissen. Zowel in vergelijking met de marktcao’s, als in de waardering voor het belangrijke werk dat gedaan wordt. Daar moet nu eindelijk eens verandering in komen. We hebben van alles geprobeerd: samen naar Den Haag om meer geld te eisen, een korte cao met een veel beter loonbod: maar de VGN weigerde stelselmatig. Uiteindelijk hebben we gezamenlijk geconcludeerd dat het geen zin had om verder aan tafel te blijven.

Een onderhandelaarsakkoord komt tot stand als partijen het gezamenlijk eens zijn; in dit geval lag er al een eindbod op loon. Een eindbod betekent dat één partij niet verder wil praten. In dit geval de VGN. Er was dus géén zicht op een onderhandelaarsakkoord. Je kan dan hooguit nog komen tot een onderhandelingsresultaat of eindbod op niet alleen loon maar ook op andere inhoudelijke punten. Donderdag 17 februari bleek dat die andere inhoudelijke punten ook onvoldoende waren om tot een eindresultaat te komen.

Een structurele loonstijging van 4 tot 7 procent? De VGN vergeet hierbij te zeggen dat de looptijd van de cao 31 maanden is; de eerste structurele loonstijging zou in juni 2022 zijn (een jaar na de laatste loonsverhoging); het gaat om 2 procent met een bodem van 90 euro; de tweede loonstijging in juni 2023: 2 procent. De cao loopt door tot eind april 2024. Over een looptijd van 31 maanden kom je op een gemiddelde loonstijging van 2,5 procent per jaar. Veel te weinig!

Daarnaast heeft VGN het over loonstijgingen tot wel 10 procent voor de middengroepen. Daar gaat het over extra periodieken voor de mensen in een aantal schalen die ofwel in de laagste trede zitten ofwel aan het eind van hun schaal zitten. Alle mensen daar tussenin die dus in een andere trede zitten, krijgen er niets extra’s bij. Zij hebben alleen uitzicht op een iets langere uitloop in hun schaal op termijn. De FNV wil 5 procent met een bodem van tenminste 200 euro per jaar. Ook gezien de huidige inflatiecijfers, is dat gewoon nodig. Het gat tussen wat wij nodig vinden en wat VGN biedt, is veel te groot.

De VGN zegt dat zij een voorstel heeft gedaan voor een minimumuurloon van 14 euro. Als dat echt zo was waren we natuurlijk enthousiast. Maar wat is de werkelijkheid: het gaat niet om 14 euro maar om 12,92. De 14 euro was inclusief eindejaarsuitkering. Die 12,92 krijg je alleen als startsalaris als je tenminste 21 bent, als je 5 jaar RELEVANTE werkervaring hebt en als je in de laagste schalen zit. Wat is relevant? En wie bepaalt of het relevant is? Oh ja, de werkgever…

Werkgevers willen PBL omruilen voor balansverlof met 10 jaar tijd voor tijd sparen en daarnaast door kunnen sparen tot 100 weken. Er wordt ook twee keer eenmalig 8 uur in jouw verlofpotje gedaan. Dat klinkt goed. Maar de werkgevers willen bepalen waarvoor jij je balansverlof gaat inzetten. Bijvoorbeeld om tijdig afstand te nemen tot het werk of om tijdelijk wat korter te gaan werken. Daarover moet je in overleg met je werkgever. Zodat je het niet zomaar gaat besteden aan bijvoorbeeld een vakantie.

VGN zegt een voorstel te hebben gedaan voor een generatieregeling. Dat klopt. We zijn blij met een recht in de cao om korter te gaan werken met een bijdrage van de werkgever. Maar het gaat hier om een tijdelijke regeling die aan heel veel voorwaarden is verbonden. Dus lang niet iedereen zal kunnen deelnemen.

Naast een generatieregeling wilden we ook een regeling voor de mensen die al 45 jaar of meer werken in de (gehandicapten)zorg en die graag willen stoppen met een bijdrage va de werkgever. Dat recht verdient deze groep gewoon en het pensioenakkoord maakt het mogelijk zo’n cao-afspraak te kunnen maken. De VGN wil hier absoluut niet aan. Hooguit willen ze een regeling in de cao opnemen waar je geen recht aan kunt ontlenen. En waar je dus niets aan hebt. Want werkgevers die het wel willen, die kunnen het nu ook gewoon doen.

Wij willen dat je een overwerkvergoeding krijgt als je (binnen 72 uur) bereid bent om te komen werken, bijvoorbeeld om een zieke collega te vervangen. Dat wordt nu alleen vergoed als het een verschoven dienst is, maar vaak is het dat niet. Wij vinden het niet meer dan logisch dat tegenover die enorme flexibiliteit ook een vergoeding staat. De VGN wil dit niet opnemen als cao-afspraak. Ook hier staan we tegenover elkaar.

VGN is het met ons eens dat er 100 procent ingeroosterd moet worden. Maar we zijn het niet eens over hoe dat in de cao-tekst moet worden opgenomen. Ook over minuren zijn we het nog niet eens. VGN wil namelijk ook in de cao opnemen dat verstoringen in de privé sfeer de verantwoordelijkheid zijn van de werknemer. Maar de bedrijfsvoering en de bezetting is een verantwoordelijkheid van de werkgever. Dat kan nooit op het bordje van de werknemer worden geschoven.