FNV Flex & Naleving heeft succesvol zogenaamde doorleenconstructies van uitzendbureaus aangevochten waarbij duizenden uitzendkrachten structureel zijn onderbetaald.
In de zaak van 16 uitzendkrachten tegen Flexcargo is iets uitzonderlijks gebeurd. De curator van de failliet verklaarde onderneming heeft de driekoppige directie nu hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor het volledige faillissementstekort. Het gaat onder meer om zo’n € 435.000 aan achterstallig loon voor 16 uitzendkrachten.
FNV-bestuurder Lisa Blaas: ‘Een unieke uitspraak die met de huidige jurisprudentie zeker standhoudt.’ Bedoeld wordt de uitspraak in mei 2018 van het kantongerecht Haarlem: de plaats waar iemand werkt, is leidend voor de geldende arbeidsvoorwaarden. 'Er moet gelijk loon voor gelijk werk worden betaald. Ook voor uitzendkrachten die doorgeleend worden binnen een keten van bedrijven. Na het faillissement van Flexcargo in november 2018 dreigde de groep uitzendkrachten met lege handen te komen staan', vertelt Blaas. De curator oordeelt nu dat de bestuurders persoonlijk verantwoordelijk zijn voor het betalen van de loonclaims, die variëren van €6000 tot €50.000. 'Met deze uitspraak is de kans zeer groot dat de 16 uitzendkrachten alsnog hun achterstallige loon krijgen', aldus Blaas.
Het voormalige Flexcargo leende personeel door via verschillende BV’s aan Menzies World Cargo en DHL, vrachtafhandelaars op Schiphol. ‘De uitzendkrachten werden via de BV’s heen en weer geschoven, zodat ze steeds als beginnende uitzendkracht werden geadministreerd. Ze kregen slechts het minimumloon, nauwelijks pensioen en ondanks 24/7 roosters geen onregelmatigheidstoeslagen’, zegt Blaas. ‘Hun collega’s van DHL deden exact hetzelfde werk maar kregen 30 tot 40 procent meer betaald conform de cao. FNV Naleving & Flex komt dit soort misstanden vaak tegen. We hopen dat deze zaak andere malafide uitzendbureaus zal bewegen om de cao na te leven. In dit geval zijn ze er niet mee weggekomen door een BV te laten klappen’, vertelt Blaas
FNV voert al jaren campagne op Schiphol tegen wat de FNV de race naar beneden noemt. ‘Ook elders vechten we samen met leden voor een gelijk speelveld. Door de wijze van het aanbesteden van werk via tenders, wordt er door bedrijven bij het binnenhalen van de opdrachten geconcurreerd op loonkosten’, stelt Blaas. ‘Schijnconstructies worden opgetuigd om de cao te ontduiken en zo min mogelijk loonkosten te betalen. Arbeidsmigranten zijn veelal de dupe van dit soort misstanden’, stelt Blaas.
Het is voor hen moeilijk om op te komen voor hun rechten. Naast taalbarrières is meestal sprake van een sterke afhankelijkheidsrelatie met het uitzendbureau waarvoor ze werken. ‘Niet alleen wat hun werk betreft, maar ook voor de vaak erbarmelijke huisvesting en vervoer naar de werkplek. Daar moeten ze vaak flink voor betalen en we zien ook rare boetes. Het is een onwenselijk verdienmodel over de ruggen van mensen die vaak wanhopig om werk verlegen zitten.’ De FNV vindt deze afhankelijkheidsrelatie heel zorgelijk. ‘Het zorgt ervoor dat mensen zich nauwelijks durven uit te spreken over al deze misstanden uit angst hun baan en woning te verliezen’, besluit Blaas