Column: Onbezorgd genieten van je pensioen

Er is in ons land zoveel te doen over het pensioen. Als lid van een vakbond die het belang van de samenleving hoog op de agenda heeft staan, wil ik een creatieve oplossing aanbieden voor een fatsoenlijk pensioen.

De vruchten van onze parlementaire democratie
Het is bijna om te lachen zoveel krampachtigheid er ontstaat door het belang. Ons land staat of valt bij het voeren van belangenstrijd. Het is een mooie uitvinding hoor, de democratie. Een systeem waarin door evenredige vertegenwoordiging van het volk uiteindelijk het gemeenschappelijke belang het best wordt gediend.
De huidige vorm van parlementaire democratie heeft vorige eeuw onze samenleving veel gebracht. Om enkele te noemen. De AOW. Het systeem van ziekenfonds en particuliere verzekering voor meer welgestelden. Een van de beste en rijkste pensioenstelsels ter wereld. Laten we niet vergeten, een mooie vakbond.

De markt
Eind vorige eeuw heeft men gemeend in sectoren als de postbezorging, de telecommunicatie en energie de marktwerking in te moeten voeren. Als klap op deze voetzoeker is ons zorgstelsel nu in de hebberige klauwen van de markt. Het resultaat van één van de kabinetjes van Balkenende met een liberale coalitiegenoot. Een regeringscombinatie die, zo zegt mijn gepensioneerde vader, altijd het slechtste bij beide partijen naar boven weet te halen.
Je moet wel uit de periferie van iemand als onze eeuwig optimistische minister-president komen om positief te kunnen zijn over deze ontwikkeling in de zorg. Het is een complex systeem waarbij het niet meer alleen over zorg verlenen gaat, maar vooral om zich zorgen maken. Het merendeel van onze medemensen heeft er geen zin in om elk jaar zich te verdiepen in de honderden verschillende polissen en laat het maar gewoon bij wat het was. Je komt in de psychische problemen als je daarna via allerlei media moet horen dat je zo een dief van je eigen portemonnee bent. Veel kopzorgen, helaas, psychische hulp wordt bij jou niet vergoed.

Met het in de markt zetten van de zorg zijn er belangen die veel groter zijn dan onze gezondheid. Je wordt er ziek van. De verzekeringsmaatsschappijen die er belang bij hebben om klanten te hebben. Ze besteden honderden miljoenen, misschien wel een miljard aan reclame om mensen te verleiden van zorgverzekeraar te veranderen. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat deze klanten daarna daadwerkelijk gebruik maken van zorginstellingen.Om een drempel op te werpen voor het gebruik van ziekenhuiszorg heeft de politiek een drempel ingevoerd, het eigen risicio noemen ze dat. Het is tamelijk zorgwekkend dat je bij een ziekenhuisbezoek de eerste 385 euro zelf moet betalen, ondanks dat je een zorgverzekering hebt. ‘We hebben je liever niet hier’, is de boodschap. Blijkbaar vindt men dat een advies van de huisarts niet moet worden opgevolgd.

Het bijzondere van een zorgstelsel is dat iedere verzekerde zich verzekert voor iets wat je nooit hoopt mee te maken, namelijk ziek zijn. Wat dat betreft is dit een van de weinige voorbeelden van mooi egoisme. Je betaalt liever voor een ander dan voor je zelf. Mocht je toch de pech hebben ziek te worden dan is het wel heel prettig dat je medemens aan de behandeling meebetaalt uit solidariteit. Ik vind het wat dat betreft zuur dat deze pechvogel eerst eigen risicio moet dokken om profijt te hebben van mijn bijdrage aan de zorg.

De creatieve oplossing
Het eigen riscio is volgens de politieke partijen die hier voor gekozen hebben vooral bedoeld om mensen te prikkelen om na te denken of ze zorg willen. De vervolg prikkel is om in de samenleving na te denken wat je dan met deze inkomsten doet. Een prachtige bestemming zou zijn om deze geldstroom aan te wenden voor het verhogen van de dekkingsgraad van de pensioenen. Het idee dat je na je ziekte ooit onbezorgd gaat genieten van een fatsoenlijk pensioen zal het herstelproces bespoedigen. Zeg maar geluk bij een ongeluk.

Jeroen van Linge, Kaderlid NEG