Kitty Jong, vicevoorzitter FNV, pleit voor het invoeren van een wetsvoorstel dat werknemers het ‘recht op onbereikbaarheid’ geeft: ‘Burn-out als gevolg van een te hoge werkdruk is beroepsziekte nummer één in Nederland’.
Afgelopen maandag werd bekend dat Australië een wet heeft aangenomen met het ‘recht op onbereikbaarheid’. Het is Australiërs nu wettelijk toegestaan om niet-essentiële telefoontjes en e-mails van hun werkgevers te negeren als ze die buiten werktijd ontvangen. Ook Frankrijk nam eerder al zo’n wet aan. GroenLinks-PvdA diende eerder een initiatiefwetsvoorstel over het recht op onbereikbaarheid in, maar de behandeling daarvan ligt nu stil. Jong: ‘Ik doe een oproep aan de Tweede Kamer om dit wetsvoorstel te steunen en aan te nemen. Het is belangrijk dat mensen beschermd worden tegen te hoge werkdruk, want dat kan ingrijpende gevolgen hebben. Voor hun gezondheid, maar ook voor hun inkomen. Veel werknemers staan onder hoge druk, zeker in deze tijd van tekorten aan collega’s. Maar het is ook voor de samenleving belangrijk dat het aantal mensen met een burn-out wordt teruggedrongen. De maatschappelijke kosten van overbelasting door werkgevers komen namelijk voor rekening van ons allemaal.’
Jong: ‘In 2019 hebben we voor het eerst in een cao, die voor de gehandicaptenzorg, opgenomen dat een werknemer het recht heeft om buiten werktijd onbereikbaar te zijn. Inmiddels hebben we dit ook in een aantal andere cao’s opgenomen, waaronder die voor rijksambtenaren. Maar als je dit soort rechten enkel vastlegt in cao’s, kunnen die bij elke cao-onderhandeling weer opengebroken worden. Daarom is het goed als het nu wettelijk wordt vastgelegd voor iedereen, ook om kwetsbare mensen te beschermen. Een combinatie van beide kan ook: een kaderwet waar cao-afspraken over het recht om onbereikbaar te zijn, uit volgen.’
Jong legt uit: ‘Het is belangrijk dat werknemers grip en autonomie hebben over hun werk-, rusttijd en privé. In de praktijk zien we dat werknemers grote stress krijgen van appgroepen die ze ook op hun vrije dag in de gaten moeten houden. Collega’s voelen zich verplicht in die appgroepen te reageren, maar komen zo nooit los van het werk.’