AWVN-visie om arbeidsvoorwaarden verder te flexibiliseren is niet de oplossing
De AWVN wil arbeidsvoorwaarden nog meer flexibiliseren door hun eenzijdige wens onbeperkt te kunnen op- en afschalen. Dat blijkt uit de arbeidsvoorwaardenvisie die de AWVN vandaag op zijn jaarlijkse congres presenteert. AWVN-directeur Raymond Puts geeft daarbij aan wat hij wil: loonschommelingen, onzekere werktijden, functies die enorm worden opgerekt. Allemaal meebewegend met de economie.
Zakaria Boufangacha, coördinator arbeidsvoorwaardenbeleid FNV: ‘Herverdelen van onzekerheid is niet de oplossing. Flexibel werk moet verbeteren. De bescherming van een vaste baan is nodig om werknemers zeggenschap te geven over hun werk. Dát moet de norm zijn. Als je vaste baan zo geflexibiliseerd wordt dat grip en zeggenschap volledig verdwijnt, wordt alles eenzijdig door bedrijfsbelangen bepaald. De balans tussen de macht van bedrijven en de positie van werknemers moet juist hersteld worden. Daarbij hebben we vooral sociaal werkgeverschap nodig en niet dit soort excuses om de prijs van arbeid te drukken. Er zijn al voldoende mogelijkheden in de cao om mee te ademen met het werkaanbod.’
Erg goed beloond
De agenda van werkgevers is er al voor het hoger management. Zij hebben variabele en winstafhankelijke beloningen en worden niet betaald voor extra overwerk, want ze worden over het algemeen al erg goed beloond. De AWVN stelt nu, dat dit ook wel toegepast kan worden op mensen met een modaal of lager inkomen.
Klappen crisis dempen
Boufangacha: ‘Dat is erg simplistisch en kortzichtig. Deze groep wordt nu al het hardst geraakt door crisis, en ze hebben de afgelopen jaren de kwaliteit van hun werk afgebroken zien worden, ondanks het feit dat het economisch goed ging. We moesten voor elke cent en elke vaste baan knokken. Flexibele beloning en -werkuren zijn funest voor mensen met modale- en lagere inkomens. Meer grip op werk, inkomen en zinvol en waardig werk is juist vereist. Als die AWVN-agenda afgelopen maanden realiteit was geweest, zouden meer dan 2 miljoen mensen er fors op inkomen op achteruit zijn gegaan. Zo demp je de klappen van de crisis niet maar vererger je ze juist. Door vaste banen en cao-afspraken is het gelukt om de klappen van de crisis te dempen. Dat moet de norm zijn. De AWVN-visie is niet de oplossing. Wij gaan daar niet aan meewerken, daar passen we voor.’
