Punam

Punam (30) werkt terwijl haar zoontje op haar schoot zit.

Direct naast haar huis zit Punam tussen de bergen elektronica afkomstig van het scheepskerkhof in Alang, India. Haar zoontje Rajvi (2 jaar) zit bij haar op schoot, terwijl zij de waardevolle metalen uit het restmateriaal haalt. "Ons huis is onze werkplaats", vertelt Punam. Rajvi stapt op zijn blote voetjes over het materiaal. "Ik probeer goed op te letten, maar ik ben ook aan het werk. Regelmatig zit er koper in zijn voetje of hij stopt iets in zijn mond, dat is erg gevaarlijk".

“We weten vaak niet voor welk materiaal we moeten oppassen.”

Schadelijke gevolgen

Sinds Punam zeven jaar geleden trouwde, doet ze dit werk. Zelf merkt ze de schadelijke gevolgen er van ook. “Ik moet altijd hoesten en heb ademhalingsproblemen”, vertelt Punam. Afgelopen nacht heeft zij op een vuurtje het plastic van de elektronica gesmolten. Officieel mag dat niet, daarom doet Punam dat stiekem in de nacht. En als de vrouwen het materiaal uit elkaar halen, dan komen er soms vloeistoffen uit of explodeert het plotseling. “Het brandt op onze huid of soms in onze ogen”, vertelt Punam. “Maar we weten vaak niet voor welk materiaal we moeten oppassen.”

Training in veiliger werken

Veel vrouwen als Punam weten weinig over de gevaren van de materialen waar mee ze werken. SEWA biedt haar leden trainingen voor het ontwikkelen van materiaalkennis en leert hen om veiliger te werken.