Jyoti durft te dromen

Jyoti (12) helpt haar moeder met het werk.

Ontrafelen van plastic scheepstouwen

De geur van gesmolten plastic hangt zwaar in de straatjes. Dit is Bhavnagar, India. Waar de mensen nog wat geld proberen te verdienen met restmateriaal van het grootste scheepskerkhof ter wereld. Jyoti (12 jaar) komt net uit school en zit samen met haar moeder voor het huis. Ze helpt met het ontrafelen van de plastic scheepstouwen. Ieder dag brengt haar vader een nieuwe tas met scheepstouwen. “Over één zo’n grote tas doen we ongeveer zeven tot acht uren”, vertelt Jyoti. En daarmee verdienen ze omgerekend 1,25 euro per dag.  

Terwijl ze de scheepstouwen ontrafelen, komt er veel stof vrij. “Mijn moeder moet veel hoesten en heeft last van ademhalingsproblemen.” Maar voor Jyoti en haar familie zit er niet veel anders op dan dit werk te doen. 

Betere toekomst

Toch zie je in Jyoti haar ogen dat zij het anders gaat doen. Op de vraag wat zij later wilden worden antwoordt ze direct: “Dokter!” Voor de organizers van SEWA is het een feest om dit te horen. Nog niet zo lang geleden was het ondenkbaar dat een vrouw in deze buurt zo groots durfde te dromen. Door de inzet van SEWA voelen de vrouwen in de downstream shipbreaking in Bhavnagar zich sterker. Stap voor stap wordt gebouwd aan een betere toekomst.