De missie van Bagya – van slachtoffer tot voorvechter van vrouwenrechten
Bagya (28 jaar) is actief voor de landarbeidersvakbond APVVU in haar dorp. Haar verhaal staat symbool voor het geweld en het misbruik dat Indiase vrouwen ervaren, met name in de laagste sociale klasse (de Dalits). Dit verhaal is niet uniek voor de zaadsector, maar komt onder landarbeiders in India veel voor. Mondiaal FNV steunt de APVVU om deze vrouwen te helpen via o.a. trainingen over hun rechten en helpt hen daar voor op te staan.
Fotografie: Roderck Polak
Wat Bagya allemaal is overkomen in haar jonge leven, is zelfs te veel voor een film. Op haar tiende stond ze er al alleen voor: eerst overleed haar moeder, daarna haar grootouders en tot slot ook haar vader. Vanaf dat moment ging eigenlijk alles mis. Op haar dertiende werd zij uitgehuwelijkt aan een man uit een ander dorp: “Want meisjes zonder vader of man zijn niet veilig in India, zei mijn oom”, aldus Bagya.
Ze werd eerst mishandeld en verkracht door haar echtgenoot en daarna door de landeigenaar waar haar echtgenoot naartoe bracht omdat hij van haar af wilde. Vanwege haar verwondingen vroeg ze om geld om naar het ziekenhuis te kunnen gaan. “De landlord sloot mij op in mijn kamer, ik mocht niet gaan.”. Bagya gaf niet op en op een gegeven moment gooide de landlord haar eruit. Ze vluchtte naar het nabijgelegen dorp en kreeg hulp van de mensen uit het dorp. Niet veel later werd haar zoon geboren.
Buren helpen haar een bestaan op te bouwen
Veertien jaar oud, zonder bezittingen en met haar jonge zoon op haar arm, ging zij terug naar haar dorp. De buren hielpen haar om weer een bestaan op te bouwen. “Ik kon wat geld verdienen door te werken op het land. Het was erg weinig: zo’n 100 roepies per dag. Mijn zoon nam ik dan altijd mee. Die had ik het liefst zo dicht mogelijk bij mij”, zegt Bagya. De rust leek even wedergekeerd, maar toch bleef het onheil Bagya achtervolgen.
Politie neemt aangifte niet in behandeling
De landlord waar zij voor werkte, verkrachtte haar ook. “Ik was gebroken en verzamelde al mijn moed om aangifte te doen bij de politie”, vertelt Bagya. Maar zonder resultaat: de politie liet zich omkopen en liet de aanklacht voor wat hij was.
Dat was het moment waarop Bagya het leven niet meer zag zitten. “Ik voelde mij zo vernederd en beschaamd: ik was radeloos. Ik zag geen andere uitweg meer dan een einde aan mijn leven te maken..”, vertelt Bagya. De zelfmoordpoging mislukte en dat bleek gelijk het keerpunt in haar leven.
Vakbond klaagt landeigenaar succesvol aan
Pharvati, bestuurder van de landarbeidersvakbond APVVU in het district, hoorde het verhaal van Bagya. “We hebben alles op alles gezet om haar te helpen en hebben de landeigenaar succesvol aangeklaagd”, vertelt Pharvati. Bagya werd lid van de vakbond. “Stap voor stap durfde ik mijn verhaal te vertellen. Ik kwam erachter dat er heel veel vrouwen zijn met dezelfde problemen.”
Door trainingen kan Bagya andere vrouwen helpen
Bagya is inmiddels heel actief voor de APVVU: ze helpt andere vrouwen om haar heen om hun verhaal te durven vertellen en in opstand te komen tegen huiselijk geweld. “Door de trainingen van de APVVU weet ik wat er in de wet staat, ken ik onze rechten. Als vrouwen kunnen we samen sterk staan”, zegt ze overtuigend.
Haar zoon is inmiddels 14 jaar en doet het goed op de kostschool. Bagya heeft – net als haar dorpsgenoten – door het werk van de APVVU een stukje land in bezit. “Mijn lichaam is verzwakt door al het geweld dat ik heb ervaren, maar licht werk kan ik nog wel doen”, zegt Bagya. Met het eten van haar land en wat werk voor andere kleine boeren in het dorp, kan zij net rondkomen.
Bagya’s missie
Als je nu naar haar kijkt zie je een rustige en sterke vrouw. Het is bijna niet voor te stellen dat zij dit allemaal heeft meegemaakt. Met hulp van APVVU heeft Bagya haar ellende weten om te buigen naar een missie: “Ik leef niet meer alleen voor mijn zoon en mijzelf: ik leef voor alle vrouwen die vechten voor een leven zonder geweld.”
