De Libanezen zijn geschokt, huilen om hun doden en zijn boos
Beeldbellen met een vakbondspartner in Beiroet over de explosie
Op 4 augustus werd Beiroet opgeschrikt door een enorme explosie. Mondiaal FNV stuurde haar partners in Libanon gelijk een steunbetuiging. Leona, beleidsmedewerker voor het Midden-Oosten bij Mondiaal FNV, heeft veel contact met de partners in Beiroet. Een daarvan is Najwa Hanna, de sub-regionale secretaris voor de Arabische landen bij de internationale vakbond Publiek Services International (PSI). Leona beeldbelde met Najwa over de explosie.
Beirut in betere tijden. Photo by Alain Abou-Atmeh from Pexels
Najwa, we hebben de beelden gezien, maar wil je vertellen er gebeurd is?
Het was op 4 augustus 2020, precies om 18:07 uur, de explosie deed heel Libanon schudden. De echo’s bereikten Cyprus, dat op 250 km afstand van Libanon ligt. Deze ramp gebeurt op een moment waarop de Libanezen piekeren over hoe ze het hoofd moeten bieden aan de ernstige economische crisis die het land teistert, hoe ze het hoofd moeten bieden aan de hoge koers van de Amerikaanse dollar in een land dat voor zijn meeste behoeften afhankelijk is van invoer, hoe ze het hoofd moeten bieden aan de hoge prijzen, vooral van de basisbehoeften en -levensmiddelen, die soms met meer dan 400% waren gestegen, en hoe ze het hoofd moesten bieden aan het falen van de ziekenhuizen om de nodige medische diensten te verlenen.
Sommigen dachten eerst dat het een aardbeving was. Anderen dachten dat een explosie hun eigen stad of regio had getroffen. Totdat de media, na verschillende versies, meldden dat het de explosie was van hangar nr. 12 in de haven van Beiroet, die 2.700 ton ammoniumnitraat bevatte.
Wat zijn de gevolgen van de explosie voor de bevolking?
De explosie had meer dan honderdvijftig doden, ruim vijfduizend gewonden en tientallen vermisten tot gevolg. Naar schatting zijn driehonderdduizend inwoners van Beiroet hun huis kwijtgeraakt. Elke ochtend horen we over mensen die zijn omgekomen onder het puin of die door hun verwondingen zijn overleden.
De ziekenhuizen, die door de economische crisis al te kampen hadden met een ernstig tekort aan medische basismaterialen, konden niet goed reageren op de omvang van de explosie; bovendien zijn drie grote ziekenhuizen in de buurt van het explosiegebied volledig beschadigd. De verliezen zijn enorm. Het is een tragedie die van Beiroet een rampzalige stad heeft gemaakt.
Er waren kantoren van vakbonden in het gebied van de explosie, hoe is het de vakbondscollega’s? En wat kunnen ze doen?
Kantoren, gebouwen en alle infrastructuur van de haven zijn vernield. Twee vakbonden, die aangesloten zijn bij Public Services International, ondervonden direct de gevolgen van deze ramp:
De havenvakbond van Beiroet, waar we collega’s Joseph Merhi en Mohammed Abbas verloren en andere collega’s nog missen, zoals Imad Zahredine en Tharwat Hoteit. De vakbond heeft zijn medeleven aan de slachtoffers betuigd en helpt met het opvangen van mensen en materiële schade. Ook probeert de vakbond om wat er van de haven overbleef te heropenen om de basisbehoeften van de burgers, zoals meel en andere levensmiddelen, veilig te stellen.
De Elektriciteitswerkersvakbond van Libanon verloor drie vrouwelijke collega’s: Marie Tawk, Zeina Shamoun en Claudia Lakis. Het vakbondsgebouw en het gebouw van het elektriciteitsinstituut werden vernield en vele werknemers raakten gewond.
Het kantoor van PSI, op 10 km afstand van de plek van de explosie, werd ook niet gespaard: het raam en de deur van de waterkant werden verbrijzeld. PSI zamelt geld in voor zijn leden in Libanon.
Wil je nog iets zeggen tegen de collega’s wereldwijd?
Wij danken iedereen die heeft gebeld of geschreven om zijn solidariteit te betuigen, vooral van collega's en vrienden, van de aangesloten vakbonden in de Arabische regio en in de hele wereld.
Op dit moment kunnen we niet anders dan ons solidair verklaren met de gewonden en de getroffenen en onze oprechte deelneming betuigen aan de families van de slachtoffers.
De boodschap uit Libanon is:
De explosie veranderde Beiroet in een stad van puin. De contouren van haar gebouwen verdwenen in de omliggende wijken, met verwoesting en vernieling tot gevolg.
De Libanezen zijn geschokt, huilen om hun doden en zijn boos. Ze willen weten wie verantwoordelijk is voor deze explosie, wie hun leven en hun levensonderhoud zo heeft verwaarloosd. Ze eisen dat die verantwoordelijken voor het gerecht worden gebracht.
