Vrachtwagenchauffeur Sven moet het hebben van zijn overuren om rond te komen en merkt dat de nood hoog is. De waardering die hij in woord merkte tijdens de pandemie, ziet hij in daden niet terug.
‘Tijdens de pandemie werd Nederland draaiend gehouden door essentiële beroepen. Die waren onmisbaar en toen iedereen binnenbleef, waren wij buiten aan het werk. Nu de kosten stijgen lijkt dat allemaal snel vergeten en moeten we alles op alles zetten om rond te komen.’
Sinds 2018 werkt Sven als vrachtwagenchauffeur, een beroep dat zijn honger naar uitdagingen weet te stillen: ‘Ik begon op een standaard bakwagen en binnen de kortste keren had ik mijn kraanpapieren en zat ik achter het stuur van een kraanwagen. Dan sta je opeens midden in een van de drukste straten van Amsterdam te manoeuvreren om duizenden kilo's aan materiaal af te leveren. Die spanning en uitdaging, daar haal ik mijn energie uit.’ Van de pandemie naar ‘bouwen, bouwen, bouwen’, zijn werk is drukker dan ooit: ‘Op een gegeven moment verdubbelde het aantal klusjes die wij naast onze reguliere routes deden, het werkt houdt eigenlijk nooit op. We zouden 24/7 aan het werk kunnen blijven, de werkdruk wordt alsmaar hoger.’
Van dat extra werk moet Sven het ook hebben, want de overuren bieden een mogelijkheid om de klappen van de inflatie enigszins op te vangen, maar eigenlijk is er geen beginnen aan. ‘Ik heb het geluk van de wereld dat ik in mijn huis al een houtkachel had staan die ik kan gebruiken. De nieuwe energieprijzen moeten nog doorberekend worden, maar van een collega kreeg ik al te horen dat hij per maand 500 euro meer moest betalen. Daar kunnen geen overuren tegenop.’ Het gebrek aan perspectief en structurele oplossing bederft enig toekomstperspectief: ‘Het is al ontmoedigend dat je van fulltime werken niet rond kan komen, binnenkort zit ik ook aan het plafond van mijn salarisschaal, die achterstand op de prijzen is met hard werken niet in te halen. Een prijsplafond voor een jaar is iets, maar wat gebeurt er daarna?’
Een leefbaar inkomen is voor Sven niet slechts een kwestie van rondkomen, het gaat om de eigen vrijheid en waardering. ‘Bij behoorlijk veel mensen om mij heen zie ik dat er een gebrek aan waardering is voor hun onmisbare werk. Terwijl dat besef er tijdens de pandemie wel leek te zijn. Een inkomen dat niet meer toereikend is betekent amper vrijheid en het maken van harde keuzes.’ Volgens Sven zit deze grote groep onmisbare werkenden in Nederland in hetzelfde schuitje. Alleen door samen en solidair een vuist te maken kan dit veranderen: ‘Het is tijd dat er wordt geluisterd naar de mensen op de werkvloer, naar de mensen op straat en naar wat hen overkomt. Ik wil dat niet alleen mijn zorgen worden opgelost, maar dat we erkennen dat we voor elkaar moeten opkomen. Een acceptabele basis voor iedereen, niets minder.’
Herken je jezelf in de persoonlijke verhalen? En vind je ook dat we niet kunnen accepteren dat steeds meer mensen in de financiële problemen komen? Sta samen met ons op voor hogere lonen, uitkeringen en AOW. Voor vaste banen en een betaalbare energierekening. Sluit je aan bij de FNV! Of nodig een ander uit om lid te worden en verdien een tientje.
Nieuwe leden betalen slechts € 25 voor 4 maanden voor een lidmaatschap. Ook kun je jaarlijks in de meeste sectoren tot soms wel 50% van je vakbondscontributie terugkrijgen. Check fnv.nl/contributie of dit ook voor jou geldt.