Kitty, medewerker gehandicaptenzorg
‘Je hebt het gevoel dat je constant achter de feiten aanloopt en dat jouw werk nooit af is’
Al 34 jaar zit ze in het vak en begeleidt Kitty mensen met een verstandelijke beperking, maar de inkomenscrisis is de laatste mokerslag die haar sector kon gebruiken. De leegloop en enorme werkdruk in de zorg versterken elkaar en daar komt de inflatie nog eens bovenop: ‘Ik vind het steeds lastiger worden om een jongere aan te raden voor dit werk te kiezen en dat is pijnlijk.’
Blindstaren op de bureaucratie
Trots en plezier vindt Kitty meer dan genoeg in haar werk: ‘Ik wilde er altijd voor mensen zijn en in dit werk kan ik nog eens altijd helemaal mezelf zijn. Je ziet dat jouw werk ertoe doet voor deze mensen. En wanneer je goed samenwerkt met collega's, kan je ervoor zorgen dat de bewoners fijn de dag doorkomen.' Toch heeft Kitty gedurende haar loopbaan goed kunnen zien wat er allemaal is veranderd in haar werkgebied: ‘Het is door de jaren heen steeds meer om de centen gaan draaien. Meer dan aan het begin van mijn werkleven voelt het alsof je een product moet afleveren. Uiteraard is het logisch dat wij in ons vakgebied zuinig moeten omgaan met publieke middelen, maar het menselijke aspect lijkt het steeds vaker af te leggen tegen het blindstaren op de bureaucratie.’
Werkdruk grootste aanjager
De werkdruk lijkt een van de grootste aanjagers van stress te zijn in de sector en zo ook dus de keuze van veel collega's om het vakgebied te verlaten. ‘Het zorgt ervoor dat je het gevoel hebt dat jouw werk nooit af is en dat je alleen maar achter de feiten aanloopt. Door het gebrek aan vaste collega's is het ook zo dat de kennis van bewoners minder is, wat de druk verder verhoogt. We zijn blij met alle handjes die helpen, dus zeker ook de externe collega's, maar door de situatie zit je in een vicieuze cirkel. Mensen zullen alsmaar blijven vertrekken, waardoor de problemen alleen verergeren.’
Alleen maar meer zorgen door de inkomenscrisis
Dit werk doe je volgens Kitty überhaupt niet om rijk van te worden, maar je zou er wel een leven van moeten opbouwen en dat lukt zo niet. ‘Ik vind het steeds lastiger worden om een jongere aan te raden voor dit werk te kiezen en dat is pijnlijk. Uiteindelijk zou ik het zeker aanraden, maar dat komt puur uit mijn liefde voor het vak. We moeten strijden voor de houdbaarheid van ons werk en meer luisteren naar de behoefte die jongeren hebben in het vakgebied. Is het gek dat jongeren niet kiezen voor een vaste baan in de zorg, als ze er geen woning van kunnen betalen?’ Door de inkomenscrisis zijn er alleen meer zorgen bijgekomen: ‘Startende collega's die naar de voedselbank moeten, alles wegbezuinigen. Iedereen moet alle zeilen bijzetten om de maand door te komen.’
Hoop
De toekomst is misschien momenteel allesbehalve rooskleurig, toch ziet Kitty hoop in de steun die onmisbare werkenden in Nederland elkaar zouden kunnen geven: ‘We kunnen ons met z'n allen nog steeds inzetten voor een eerlijker Nederland. Het wordt tijd voor waardering voor ieder mens. We hebben elkaar nodig in alle lagen: de bouwvakker kan niet zonder de architect en de chirurg niet zonder de schoonmaker. Het begint bij nieuwsgierig zijn naar de ander, zo zorgen we ervoor dat we niet meer het gevoel hebben elkaar de loef te moeten afsteken.’
Nederland verdient beter. Jij verdient beter!
Herken je jezelf in de persoonlijke verhalen? En vind je ook dat we niet kunnen accepteren dat steeds meer mensen in de financiële problemen komen? Sta samen met ons op voor hogere lonen, uitkeringen en AOW. Voor vaste banen en een betaalbare energierekening. Sluit je aan bij de FNV! Of nodig een ander uit om lid te worden en verdien een tientje.
Nieuwe leden betalen slechts € 25 voor 4 maanden voor een lidmaatschap. Ook kun je jaarlijks in de meeste sectoren tot soms wel 50% van je vakbondscontributie terugkrijgen. Check fnv.nl/contributie of dit ook voor jou geldt.