Interview met Maurits de Weerd over zwaar werk

Maurits de Weerd (66) kon dankzij de Regeling Vervroegd Uittreden (RVU) eerder stoppen met werken. Hij is op zijn zeventiende begonnen met werken in het ziekenhuis. In 1981 begon hij als ambulanceverpleegkundige en na twintig jaar op de ambulance stapte hij over naar de meldkamer om te gaan werken als verpleegkundig centralist.

Grandioos vak

Maurits: 'Werken op een ambulance en in de meldkamer is een grandioos vak. Ik ben blij dat ik het heb gedaan, maar ik ben ook blij dat ik dankzij de RVU eerder kon stoppen met werken. Ik begon in de tijd dat we nog alles zelf moesten tillen. Het was fysiek zwaar. Ik heb last van mijn rug, ben daaraan verschillende malen geopereerd. Sinds ik eerder gestopt bent met werken heb ik ook al verschillende periodes op bed gelegen. Het beperkt me om normale dingen in het dagelijks leven te doen.'

Niet alleen het fysieke werk breekt je op

'Maar naast het fysiek zware werk is ook het mentale aspect hetgeen je op den duur opbreekt. Je komt bij zieke mensen thuis en op straat maak je van alles mee. Ongevallen met kinderen, vechtpartijen, huiselijk geweld, verbaal geweld, branden, noem het maar op. Ook het vervoeren van zieke ongeneselijke mensen doet mentaal wat met je. In de meldkamer doe je alles via de telefoon. Je hoort dan de paniek bij mensen, de onmacht en zelfs mensen doodgaan aan de telefoon. Hier had ik op het laatst de meeste moeite mee. Op een gegeven moment is je mandje vol en dan moet je stoppen.'

Geluk met de RVU

'Ik heb het geluk gehad dat ik dankzij de RVU eerder kon stoppen met werken. Doorwerken tot mijn 67e had ik misschien wel gehaald. Alleen denk ik dat ik dan de laatste periode veel thuis gezeten zou hebben. Mijn werkgever was ook blij dat ik gebruik kon maken van de RVU. Mijn partner heeft ook gebruik gemaakt van de RVU. Wij kunnen het verlies aan inkomen opvangen dankzij het naar voren halen van ons opgebouwd pensioen. Maar als ik aan andere collega’s denk, bijvoorbeeld chauffeurs of uitgifte centralisten, zou het voor hun weleens moeilijk kunnen zijn om gebruik te maken van deze regeling. Zij hebben niet de financiële mogelijkheden en genoeg pensioen opgebouwd om het verlies aan inkomen op te vangen. Het zou goed zijn als de regeling wordt verruimd, zodat meer mensen met zwaar werk er gebruik van kunnen maken ook al hebben ze een lager pensioen opgebouwd.'

In onmogelijke hoeken bukken en staan

'Tegenwoordig is het werk fysiek een stuk lichter dan toen ik begon. Het gebruik van elektrische brandcards scheelt veel met fysieke klachten. Maar dan nog heb je zwaargewichten die getild moeten worden. Je moet in onmogelijke hoeken bukken en staan. Als ambulancepersoneel weet je niet wat je aantreft. Ook zal het mentale helaas nooit veranderen. Ik ben blij dat ze een Team Collegiale Ondersteuning hebben voor het personeel. Maar dan nog, is het op een gegeven moment op. Je moet mensen die dit belangrijke werk doen de keuze gunnen om eerder te kunnen stoppen.'