Jongeren hebben het zwaar. Door het jeugdloon en de wooncrisis is het erg lastig om de huur te betalen. En dit extreemrechtse kabinet kiest ervoor om met de langstudeerboete hardwerkende jongeren nóg een keer te naaien! Met marginale vooruitgang redden we het niet meer. Systeemverandering is nodig! Gelukkig worden jongeren de laatste jaren steeds actiever. Er wordt steeds meer gedemonstreerd en noodzakelijke acties, zoals kraken, staken en bezetten, komen steeds vaker voor. Deze ontwikkelingen gaan hand in hand. Een actieve jongerenbeweging betekent een actieve FNV. Daarom moeten we deze onmisbare groepen steunen. Als bestuurslid bij de Amsterdamse studentenvakbond ASVA deed ik dit door de invoering van een ‘leegstandssubsidie’, die krakers kunnen gebruiken om hun leegstaande pand op te knappen. Ook was ik actief betrokken bij een huurstaking, demonstraties tegen fossiele samenwerkingen en was ik vanuit de LSVb medeorganisator van het Renteprotest.

In mijn activisme ben ik altijd resultaatgericht. Dat betekent dat je niet alleen moet protesteren, maar ook beleidswijzigingen binnen instituties moet bewerkstelligen. Het zijn juist vaak de technisch ingewikkelde thema’s, zoals arbeidsvoorwaarden, wonen en pensioenen, waar we de grootste verandering kunnen bewerkstelligen. Zo voelen jongeren onze inzet direct in hun portemonnee. Door mijn financiële kennis en ervaring verwacht ik het sectorbestuur hierin effectief te kunnen adviseren. Daarnaast is FNV Jong alleen democratisch als het alle jongeren vertegenwoordigt. Bij de studentenvakbonden ben ik doordrongen van de slechte positie van hbo’ers en mbo'ers, bijvoorbeeld op het gebied van stages. We kunnen niet verwachten dat jongeren zomaar de weg naar de FNV kunnen vinden. De FNV moet zich expliciet inzetten voor de positie van deze jongeren. Alleen zo zorgen we voor representatie van hbo’ers en mbo'ers binnen de eigen organisatie.

Ik heb het voordeel dat ik een ervaren activist ben en een groot netwerk binnen de jongerenbeweging heb. Zo ken ik veel mensen binnen de studentenvakbonden en de medezeggenschap, maar ook binnen politieke jongerenorganisaties. Ik heb een open houding, en ga graag in gesprek (en discussie!) over wat het beste is voor jongeren. Daarnaast heb ik veel contact met internationale studenten, die vaak complexe problemen hebben en niet altijd de weg weten te vinden naar de vakbond. Ik zie het als een uitdaging voor iedereen binnen FNV Jong om voldoende hbo’ers en mbo’ers te betrekken. Hier heb ik geen perfecte oplossing voor, maar ik vind dit wel erg belangrijk.

Ik stel me kandidaat omdat ik me in wil zetten voor de rechten en het welzijn van jongeren in onze maatschappij. Ik hoop om jonge mensen een duidelijke en krachtige stem te geven binnen de FNV en daarbuiten, om te zorgen dat onze belangen ook meegenomen worden in voortgaande klassenstrijd. Ik denk dat ik hier geschikt voor ben omdat ik me al langer inzet voor onze rechten, en omdat ik geloof dat ik als geen ander mensen kan overhalen en daarmee consensus kan vormen rondom beslissingen die voor onze sector belangrijk zijn.

Het allerbelangrijkste vind ik fatsoenlijk inkomen: dat iemand met een fulltime baan niet alleen moet kunnen overleven, maar comfortabel kan leven. Geen enkel lid van onze vakbond krijgt evenveel betaald als wat ze aan winst opleveren voor hun werkgever, maar sommigen krijgen niet eens genoeg betaald om van te leven zonder in de schulden te komen, wat ik afschuwelijk vind. Dit sluit aan op het tweede thema dat ik belangrijk vind: een rechtvaardige maatschappij. Ik vind dat iedereen de kans moet hebben om bij te dragen zonder daarvoor uitgebuit te worden, en zou graag zien dat we het speelveld weer rechttrekken. Als laatste vind ik een zekere toekomst belangrijk. Dit vind iedereen belangrijk denk ik, maar ik denk dat dit het meeste speelt onder jongere mensen. Hoe ziet het klimaat eruit over 10, 20, 30 jaar? Is er dan nog vast werk te vinden? Kunnen we ooit nog met pensioen? Dit zijn allemaal vragen waarop nu geen duidelijk antwoord te vinden is.

Ten eerste zijn de problemen die jonge mensen aangaan problemen die ik in het dagelijks zie. Mensen kunnen niet leven van de lonen die ze krijgen zonder zichzelf in de schulden te werken, vooral als ze jonger zijn dan 21 jaar en jeugdloon ontvangen. Jonge mensen kunnen geen fatsoenlijk onderdak vinden, en als ze iets vinden is het onmenselijk duur. Boodschappen kosten steeds meer geld, waardoor jongeren soms maaltijden overslaan. Dit zie ik gebeuren onder vrienden en familie, en het komt niet vaak voor dat ik een jongere ontmoet die niet met dit soort problemen zit. Maar daarnaast heb ik ook contact met maatschappelijke en politieke jongerenorganisaties, die deze problemen aanduiden en informatie erover verspreiden.

Jongeren zijn de drijvende kracht achter de toekomst – zij vormen de basis voor verandering en vooruitgang op de werkvloer en in de maatschappij. Hun energie, frisse ideeën en vastberadenheid zijn essentieel om te bouwen aan een beter wereld. Ik stel mij kandidaat voor de sectorraad omdat ik ervan overtuigd ben dat onze vakbond meer moet inspelen op de belangen en behoeften van jongeren. De wereld verandert in een razendsnel tempo, en het is essentieel dat wij als vakbond klaar staan om jongeren te ondersteunen. Ik ben een gedreven persoon, die zich graag inzet om anderen een betere versie te maken van hun zelf. Ik kijk graag naar issues vanuit verschillende invalshoeken en zie veel kansen en mogelijkheden. Ik zie vaak dat door gebrek aan kennis van bepaalde informatie er vaak misbruik van jongeren en anderen wordt gemaakt, ik hoop dat ik via deze rol een grotere groep mag bereiken zodat ze sterker in hun schoenen staan.

Eerlijk loon voor Jongeren. Volwassen loon vanaf 18. Steeds meer jongeren bouwen schulden op omdat hun inkomen onvoldoende is om hun basisbehoeften te voorzien. Dit geldt met name voor jongeren die studeren, maar ook voor degenen die werken en toch niet rondkomen. Studieschuld, leningen en andere financiële verplichtingen stapelen zich op. De vakbond kan een belangrijke rol spelen door te pleiten voor een lager startpunt voor volwassen loon, vanaf 18 jaar. Dit zorgt niet alleen voor meer financiële zekerheid voor jongeren, maar helpt hen ook om een stevigere basis op te bouwen voor de toekomst. Onzeker werk en flexibele contracten Jongeren hebben vaker te maken met tijdelijke contracten, freelance- of flexbanen, wat zorgt voor onzekerheid over inkomen en werkzekerheid. De vakbond kan pleiten voor meer investeringen in opleiding, trainingen en persoonlijke ontwikkeling, zodat jongeren beter voorbereid zijn op uitdagingen van morgen. Toekomstgericht beleid vanuit de vakbond

Actieve deelname aan bijeenkomsten en vergaderingen, door regelmatig deel te nemen aan sectorbijeenkomsten, congressen en vergaderingen van FNV Jong blijf je op de hoogte van actuele thema’s, discussies en beleidsontwikkelingen. Netwerk binnen de vakbond, het onderhouden van contacten met andere leden en kaderleden is cruciaal. Door regelmatig te praten met collega’s en leden binnen FNV Jong kun je inzicht krijgen in hun zorgen en verwachtingen. Social media en online platforms Nieuwsbrieven en updates

Het CPB waarschuwde in 2024 dat de dalende koopkracht onder jongeren een bedreiging is voor de toekomstige brede welvaart. Gaat onze generatie überhaupt nog wel ooit een huis kunnen kopen, laat staan de pensioenen van ouderen? Gekoppeld met groeiende armoede, oorlogsdreigingen en de schaduw die klimaatverandering over onze toekomst werpt, ziet het er nog niet hoopvol uit. Veel zal er dus nog moeten veranderen, en ja, dat komt neer op ons. Van de politiek of het grote bedrijfsleven zal het niet zo snel komen. Om de invloed te versterken van de FNV, en specifiek de Sector Jong, wil ik bijdragen aan de strategie die niet alleen het heden, maar ook de toekomst van onze generatie beschermt. Afgelopen jaren heb ik ervaring opgedaan bij jongerenorganisaties die handig zal uitkomen, bijvoorbeeld als Bestuurslid Campagne bij de Nationale Jeugdraad.

1. Economische positie van onze generatie: Jongeren zitten financieel steeds krapper zonder perspectief op beter. Een fatsoenlijk loon, betaalbare woning of huur, en toegankelijker onderwijs moeten weer normaal worden. Recht vragen hierop is niet gek. Dit zijn tenslotte onze sociale grondrechten. Meer samenwerken tussen de FNV, Sector Jong, en andere sociale partners, kunnen bijdragen aan de effectiviteit van onze lobby's om ons recht te krijgen. 2. Groei in vakbondslidmaatschap onder onze generatie: Jongeren worden onevenredig hard getroffen door de slechte economie en falend overheidsbeleid zoals de langstudeer boete, het minimumjeugdloon, en de rente over de studieschuld. Om hierbij te helpen kunnen we bijvoorbeeld een plan ontwikkelen voor een efficiënter inschrijfproces en meer proactieve en creatieve communicatie voor ledenwerving.

Ik houd ervan om in gesprek te gaan met vrienden, jongerenvertegenwoordigers en -organisaties, mensen bij mijn studie, of met random mensen op een evenement. Het houdt me wat meer geïnformeerd over wat er gaande is onder verschillende jongeren, in plaatst van alleen de stoffige rapporten te lezen.

Geen antwoord aangeleverd

Geen antwoord aangeleverd

Geen antwoord aangeleverd

Als kandidaat ben ik geschikt omdat ik mij betrokken voel bij te toekomst van werkende jongeren, en ik al eerder een termijn in de Sectorraad heb gezeten.

Hèt grootste aandachtspunt vind ik jongeren zien te betrekken bij de vakbond.

Door te spreken met mensen uit verschillende werkvelden en achtergronden probeer ik op de hoogte te blijven van de sector.

Ik stel me kandidaat omdat ik de laatste jaren opgemerkt heb dat het erg slecht gesteld is met de arbeidsomstandigheden onder jongeren, mede vanwege het jeugdloon. Ik wil graag helpen om er alles aan te doen om deze omstandigheden te verbeteren. Ik ben geschikt voor deze functie omdat ik erg leergierig ben en fanatiek naar oplossingen wil zoeken voor de belangrijke kwesties waarover vergaderd zal worden. Ook ben ik bij meerdere werkgevers met variërende arbeidsomstandigheden in dienst geweest, hierdoor kan ik me goed in de rol van andere jonge werknemers verplaatsen.

- Ik vind het jeugdloon een erg belangrijk aandachtspunt omdat het inherent oneerlijk is dat 18 jarigen de volle pond betalen en maar de helft van de loon verdienen. - Ik vind burnouts onder jongeren ook een belangrijk aandachtspunt omdat dit verbonden is aan de hoge werkdruk. Ik ken mensen die hier mee hebben geworsteld en hoop er iets aan te kunnen doen, vooral nu de consequenties erg nadelig kunnen zijn voor studenten vanwege de langstudeerboete die ingevoerd zal worden.

Door me intensief bezig te houden met de journalistiek. Ik heb zelf ook vrienden die zich actief bezig houden met wat zich afspeelt in de sector.

Ik stel mij kandidaat omdat ik graag mee wil denken over hoe wij de positie van jongeren op de arbeidsmarkt kunnen verbeteren. Ik hoop bij te dragen door middel van mijn ervaring als activist.

Bewustwording onder jonge werkenden van het belang van de vakbond.

Via sociale media

Ik stel me kandidaat omdat ik me hard wil maken voor mijn generatie werkenden, die zeker nu de bevolking vergrijst, een belangrijke rol spelen. Ik werk zelf veelal in organisaties waar jonge werkenden ondervertegenwoordigd zijn en dat zie je naar mijn inzicht ook terug in bijvoorbeeld de Cao's. Dat moet anders! Ik ben een maatschappelijk betrokken iemand, strijd voor mijn idealen en wat ik belangrijk vind maar vind het ook belangrijk om te luisteren naar wat er speelt in de samenleving. Ik denk dat de sectorraad dan ook een goede plek zou zijn voor mij om iets te doen met die betrokkenheid maar ook om mezelf verder te ontwikkelen als persoon.

- Luisteren naar de meningen en ideeën van jonge werkenden - Aandacht voor sociale veiligheid op de werkvloer - De overheid aantrekkelijk houden voor starters op de arbeidsmarkt

- Via m'n eigen professionele netwerk, maar ook op de werkvloer - Op events / gelegenheden met vakcollega's - Politiek / bestuurlijke ontwikkelingen binnen de eigen en vergelijkbare organisaties volgen

Ik heb me de afgelopen jaren ingezet voor studenten in Rotterdam en daar buiten. Zo was ik actief bij de #nietmijnschuld campagne, heb ik de studentenvakbond STUUR opgericht, en ben ik nog steeds actief in de raad van advies van deze bond. Omdat ik me ook weer bezig wil houden met landelijke thema's die studenten en andere jongeren aan gaan wil ik me nu kandidaat stellen voor de sectorraad.

Alles omtrent de studiefinanciering. Eerlijke vergoedingen voor stages (in het bijzonder voor MBO studenten). De democratie binnen onderwijsinstellingen en de vrijheid van studenten om zich daarover uit te kunnen spreken.

Ik ben actief bij de lokale studentenvakbond in Rotterdam en krijg vanuit die positie veel mee van wat er speelt rondom de stad en het studentenleven.

Ik ben Linda Huisman, ik ben 24 jaar oud en studeer op dit moment in Amsterdam. Ik heb hiervoor de HBO-opleiding Built Environment afgerond. Ik behoor in mijn familie tot de eerste generatie waarvoor het (financieel) mogelijk was om te gaan studeren. Ik stel me kandidaat omdat ik me wil inzetten voor een sterke vakbond die strijdt voor de belangen van alle jongeren, ongeacht of ze werken, naar school gaan of studeren. Ik heb veel ervaring met belangenbehartiging. Vanuit mijn achtergrond bij de Landelijke Studentenvakbond, de lokale Utrechtse studentenvakbond VIDIUS, als lid van de Hogeschoolraad en in het dorpsberaad, heb ik waardevolle ervaring opgedaan op dit vlak die ik graag inzet in de sectorraad. Mijn werkervaring met nachtdiensten bij een fastfoodrestaurant en mijn werk en studie in de bouw hebben me laten zien dat de problemen die werkende mensen ervaren, ongeacht opleidingsachtergrond, nauw met elkaar verbonden zijn.

De thema’s die mij het meest raken zijn rechtvaardige beloning, zeggenschap, en solidariteit. Ik geloof dat iedereen (ongeacht leeftijd of sector) recht heeft op zekerheid van inkomen en een eerlijk loon. In dat plaatje horen het minimumjeugdloon en onzekere tijdelijke contracten niet thuis. Jongeren moeten bovendien inspraak hebben binnen de vakbond om de toekomst van werk mede vorm te geven. Niet alleen binnen de vakbond maar juist op de werkvloer is het belangrijk dat werkende mensen zeggenschap kunnen hebben over hun werk(plek) en studenten over de studie en hun onderwijsinstelling. Tenslotte is solidariteit, tussen generaties, sectoren en internationaal van cruciaal belang. De belangen van jongeren en andere generatie werkenden zijn nauw met elkaar verbonden. Jongeren moeten bijvoorbeeld ook een rol oppakken in een goede vroegpensioenregeling, en oudere generaties kunnen juist weer veel betekenen voor toegankelijk, goed en betaalbaar onderwijs.

Ik blijf op de hoogte door in gesprek te blijven met collega-studenten, jonge werkenden en vakbondsleden. Door mijn ervaring bij de studentenvakbonden ben ik gewend om actief naar de ervaringen van anderen te luisteren en deze bij velen relevantie momenten aanhalen. Ook heeft deze werkervaring mij een groot netwerk verspreid door Nederland gebracht. Daarnaast heb ik ook veel sociale contacten in de regio waar ik opgroeide met jongeren die niet voor een studie naar de stad zijn gegaan. Om op de hoogte te blijven wil ik vooral op zoek naar input en geluiden van vakbondsleden met een andere achtergrond dan ik zelf heb. Dit hoop ik te doen door goede banden te onderhouden met kaderleden en leden van de sectorraad.

Graag stel ik mij kandidaat omdat ik geloof dat de vakbondsbeweging, juist in deze tijden, essentieel is voor onze samenleving. Ik wil heel graag mijn steentje bijdragen aan deze beweging. Op dit moment werk ik als schoonmaker met zeer gunstige arbeidsvoorwaarden, maar ik heb ook een tijd gewerkt als vakkenvuller bij de Action. Ik weet dus hoe het niet moet en hoe het wel moet. Verder ben ik geïnteresseerd in zaken die spelen in de samenleving en heb ik hier dus veel kennis van. Deze vaardigheden zouden goed van pas komen in de sectorraad.

- Jongeren zijn zich niet bewust van wat de vakbond voor zich betekent en wat het voor hun kan betekenen. - De langstudeerboete en het jeugdloon maken de positie van studenten bijzonder kwestbaar. - Nederland kent het hoogste aandeel werkende minderjarigen, desondanks worden ze door hun werkgever te vaak uitgebuit.

De doelgroep van FNV Jong is natuurlijk heel groot, en wordt al uitvoerig besproken en onderzocht in de journalistiek, dat ik goed volg. Verder wil ik mijn rol graag in gesprek met jongeren over wat de vakbond voor hen kan betekenen.

Ik stel me kandidaat voor de sectorraad omdat ik vind dat de stem van jongeren op de werkvloer veel sterker moet klinken. Wij hebben recht op eerlijke contracten, een leefbare loon en veilige werkomstandigheden, maar dat is helaas niet altijd vanzelfsprekend. Daarom wil ik me inzetten om ervoor te zorgen dat de ervaringen en ideeën van jonge werknemers serieus worden genomen. Ik ben geschikt voor de sectorraad omdat ik vanuit verschillende perspectieven naar problemen kan kijken en creatieve oplossingen kan bedenken. Samenwerken is cruciaal, en ik weet hoe belangrijk het is om oplossingen te vinden die voor iedereen werken. Met mijn begrip van wat mensen motiveert en waarom bepaalde problemen zich voordoen, kan ik empathisch zijn en dieper ingaan op wat er speelt bij jongeren op de werkvloer. Zo kan ik beter inspelen op hun behoeften en zorgen.

Vaste contracten: Net als iedereen hebben jongeren behoefte aan zekerheid. Helaas hebben veel jongeren te maken met flexibele of tijdelijke contracten, wat leidt tot onzekerheid. Daarom moeten we ervoor zorgen dat jongeren vaker recht hebben op vaste contracten, zodat ze meer zekerheid hebben over hun inkomen en toekomst. Gezonde werk-privébalans: Jongeren ervaren vaak hoge werkdruk terwijl ze daarnaast studeren of andere verplichtingen combineren. Het is essentieel om te strijden voor een betere werk-privébalans, zodat jongeren niet opgebrand raken en voldoende tijd hebben voor persoonlijke ontwikkeling en ontspanning. Opleidingsmogelijkheden en doorgroeikansen: Veel jongeren zitten vast in functies met beperkte doorgroeimogelijkheden. Daarom is het belangrijk om betere toegang te bieden tot opleidingen en trainingen, zodat jongeren zich kunnen blijven ontwikkelen en een grotere kans hebben op een succesvolle loopbaan.

Het belangrijkste is om in gesprek te blijven met collega's en andere jongeren. Of het nu op het werk is, op de universiteit, op straat of in de supermarkt...overal kun je waardevolle gesprekken voeren. Door contact te onderhouden met mensen die actief zijn en dezelfde principes delen, blijf je ook via social media verbonden. In het verleden heb ik al deelgenomen aan panels en heb ik achter de Y&U-kraam gestaan op 1 mei. Door op deze manieren zichtbaar te zijn, zorg je ervoor dat je in contact blijft met anderen. Daarnaast volg ik bijvoorbeeld Het Nieuws en Left Laser om op de hoogte te blijven van actuele ontwikkelingen.

Jongeren worden op dit moment aan alle kanten genaaid: Van de langstudeerboete en het leenstelsel tot het jeugdloon en de wooncrisis. Deze onderwerpen komen vaak genoeg voorbij in de media en in de politiek, maar er wordt vrijwel uitsluitend over ons gepraat, nooit met ons. Het grootkapitaal ziet ons als goedkope, inwisselbare arbeidskracht, onder- of überhaupt niet betaalde stagiair of niet (fulltime) werkende student zonder recht van spreken. Wij hebben behoefte aan vereniging, zodat mijn leidinggevende bij de Albert Heijn de volgende keer dat ik mij uitspreek over het feit dat ik Apartheidsproducten moet vullen niet kan dreigen met het feit dat mijn flexcontract binnenkort afloopt, en er nog 10 jongeren achter mij staan die mijn werk en mijn jeugdloon zonder morren over willen nemen. Ik wil mij nu inzetten voor een strijdbare vakbond waar jongeren bij willen horen, zodat die 10 straks naast mij staan, omdat ze weten dat er dan wel naar ons geluisterd wordt.

1. 'De vakbond' spreekt jongeren onvoldoende aan. We moeten meer ruimte opeisen in de maatschappij en meer (verschillende) activiteiten organiseren, zodat we een club worden waar jongeren bij willen horen. 2. De nadruk moet veel meer worden gelegd op de kracht van het collectief: het verenigen op politieke en maatschappelijke thema's verder dan werk en inkomen. Velen van ons werken (nog) niet, parttime, of nemen genoegen met minder dan we verdienen omdat we onszelf nog aan het ontwikkelen zijn. 3. FNV Young & United is de speelhoek van de FNV: een afgebakend stukje vakbond waar wij met minimaal budget en zeggenschap aan de zijlijn gehouden worden. Ons past een activistische, uitgesproken houding. Wij moeten nog veel langer leven met de gevolgen van de beslissingen die nu gemaakt worden dan de mensen die we onvermijdelijk, en wat mij betreft zonder schuldgevoel, op hun tenen zullen trappen.

Ik heb een breed netwerk vanuit mijn rol in Vakbondsleden Solidair met Palestina en andere activiteiten binnen de vakbond, en ben erg actief op social media, waar de reacties onder een post van bv. @politiekejongeren al een snel inzicht kunnen geven over hoe jongeren aankijken tegen een actueel onderwerp. Maar wat misschien wel belangrijker is: ik trek mijn mond open aan de lunchtafel op de universiteit, op straat, op feestjes, met vrienden, ik begin met 10 bier op zonder moeite over de langstudeerboete. Bijeenkomsten van activisten en mensen die al binnen de vakbond actief zijn, dat is prima, en nodig, maar wat veel belangrijker is is dat wij in onze chronisch ondergeorganiseerde sector ons oor te luisteren leggen bij mensen die nooit ingelijfd zijn, die niet eens weten waar 'FNV' voor staat. Wat ik merk is dat bijna iedereen van onze leeftijd wel een mening heeft over de manier waarop wij worden genaaid. Het ontbreekt ze alleen aan een stem, en die wil ik ze geven.

Ik stel me kandidaat omdat ik het belangrijk vind dat jongeren worden vertegenwoordigd in de vakbond en ik hier graag mijn steentje aan bij zou dragen. Ik denk dat ik hier geschikt voor zou zijn door mijn bestuurservaring en ervaring met activisme.

Van jeugdloon tot flexwerk en studieschuld tot onbetaalbaren woningen denk ik dat we allemaal te maken hebben/krijgen met financiële onzekerheid. Daarnaast vind ik intersectionaliteit en solidariteit van groot belang: van de uitsluiting van mbo-studenten tot arbeidsdiscriminatie en de klimaatcrisis tot de genocide in Palestina, we worden allemaal onderdrukt door dezelfde systemen. Alleen met solidariteit kunnen we hier effectief tegen strijden, we zijn pas vrij wanneer we allemaal vrij zijn.

Met een brede sector als deze is het lastig om volledig op de hoogte te zijn van wat er allemaal speelt. Ik doe een poging hiertoe door naar een breed scala aan demonstraties te gaan en bijvoorbeeld bij mijn (flex)werk met collega's te praten over onze gedeelde problemen.

Ik stel me kandidaat voor het sectorbestuur van FNV Jong omdat ik mijn bijdrage wil blijven leveren aan de belangenbehartiging van jongeren, zowel nationaal als internationaal. De afgelopen anderhalf jaar heb ik met veel plezier in het bestuur gezeten en me voornamelijk gericht op de internationale portefeuille. In deze periode heb ik mijn leiderschapsvaardigheden verder ontwikkeld door vaak voor grote groepen te spreken en mee te denken over internationale solidariteitsprojecten. Met mijn uitgebreide Europese netwerk wil ik FNV Jong blijven verbinden met belangrijke spelers en initiatieven in het buitenland, zodat we kunnen blijven leren en samenwerken.

1. Internationale solidariteit: Het versterken van de banden met internationale vakbonden en jongerenorganisaties om gezamenlijk op te komen voor de rechten van jongeren wereldwijd. 2. Leiderschapsontwikkeling voor jongeren: Het stimuleren van jong talent binnen de vakbond, door hen kansen te bieden zich te ontwikkelen en hun stem te laten horen. 3. Arbeidsomstandigheden voor jongeren: Het verbeteren van arbeidsomstandigheden (voorbeeld: afschaffen van het jeugdloon) en kansen arbeidsmarkt voor jongeren, met een focus op eerlijke beloning, werkzekerheid en persoonlijke groei.

Ik blijf op de hoogte door actief contact te houden met mijn netwerk en deel te nemen aan bijeenkomsten en conferenties. Daarnaast volg ik nieuws en rapporten over de arbeidsmarkt, met speciale aandacht voor de positie van jongeren. Ook onderhoud ik nauw contact met collega’s binnen FNV Jong en blijf ik op de hoogte van de ervaringen en zorgen van leden door regelmatig werkbezoeken en gesprekken.

Jongeren moeten het steeds vaker doen met tijdelijke contracten, matige arbeidsvoorwaarden en een torenhoge werkdruk. Tegelijkertijd blijven huizen onbetaalbaar, neemt ongelijkheid toe en wordt onze toekomst willens en wetens onleefbaar gemaakt. Als een van de oprichters van het Netwerk Klimaat FNV en de Wij Reizen Samen campagne voor beter(e) OV(-arbeidsvoorwaarden) heb ik ervaring binnen de FNV. Tijdens mijn studieperiode ben ik als bestuurslid Onderwijs van mijn studievereniging, verkozen lid van de Facultaire Studentenraad en coördinator van onderwijsvernieuwingsgroep Bildung Delft altijd al opgekomen voor mijn medestudenten. Daarnaast heb ik veel ervaring en een groot netwerk in de klimaat-, woon- en sociale beweging. Sinds bijna een jaar ben ik vrijwilliger bij de Voedselbank, waar ik met alleenstaande ouders, jonge migranten en gezinnen met jongeren thuis die elke week geld tekort komen spreek en steun. Mijn strijdvaardigheid wil ik inzetten in de Sectorraad Jong.

Veel jongeren weten niet wat de vakbond voor ze kan betekenen. Dat is ook niet gek, gezien het marktdenken helaas in veel sectoren is doorgeslagen en je naast collega’s soms ook directe concurrent bent van elkaar. Als werkende en studerende jongeren hebben we veel meer met elkaar gemeen dan we denken, en door samen daarvoor op te staan, kunnen we echt veel bereiken. Van jeugdloon tot klimaat, van een einde aan (arbeids)discriminatie tot demonstratierecht op straat! We moeten weer durven dromen over een rechtvaardige, groene en democratische wereld, waar we laten ons niet meer uit elkaar laat spelen door de baas, een oneerlijke maatschappij of een enkel door winst gedreven politiek. En natuurlijk niet alleen dromen, maar ook actief bouwen aan een nieuwe generatie goed georganiseerde jonge mensen zodat we het waar kunnen maken.

Ik heb tijdens mijn studie en werkzame leven veel met jonge activisten en bezorgde burgers uit het hele land gewerkt, bijvoorbeeld als organizer lokale klimaatcoalities bij de Klimaatcrisis Coalitie. Juist door continu met mensen samen te werken uit verschillende werelden ben ik goed in het vinden van wat ons bindt en in het najagen van onze gezamenlijke doelen. Ik zou mijn netwerk inzetten om jongeren van Zeeland tot Groningen te horen, zoals we nu ook doen met onze campagne voor beter OV(-arbeidsvoorwaarden) Wij Reizen Samen. En ik zou graag blijven samenwerken met organisaties die zich inzetten voor thema’s die jongeren belangrijk vinden, zoals betaalbaar wonen, een einde aan (arbeids)discriminatie en gendergelijkheid, op de werkvloer en op je salarisstrook. Een eerlijke en spoedige transitie voor het klimaat moet daarnaast samengaan met lonende en goed georganiseerde (klimaat)banen, waarbij ik graag inspiratie opdoe, ook buiten Nederland, om te zien hoe we dat kunnen realiseren.

Ik wil nog door met vechten voor de positie van jongeren. In de afgelopen maanden als voorzitter heb ik gemerkt dat als wij dat niet zelf doen, dat het dan niet gebeurt. De overheid en grote bedrijven vinden het niet erg als wij minder verdienen, als hen dat beter uitkomt. Kijk maar naar het jeugdloon of naar de langstudeerboete. Maar dat wil ik niet laten gebeuren!

- Afschaffen van het jeugdloon! Het is echt niet meer van deze tijd. - Jongeren worden echt geraakt door een clusterfuck aan problemen. Wonen is voor onze generatie iets wat zo belangrijk is voor de bestaanszekerheid, net zoals de komende klimaatcrisis. We moeten ook voor die problemen gaan staan als vakbond. - FNV Young & United versterken door een actievere achterban te bouwen om zo onze jongerenbeweging binnen de vakbond te vergroten.

Vooral met veel jongeren praten! Natuurlijk door actief contact te houden met de sectorraad en met andere jongerenorganisaties, maar ook juist door jongeren die nog niet zo betrokken zijn op te zoeken. Door mee te gaan op gastlessen en door activiteiten te organiseren die open zijn voor alle jongeren om aan te haken.

Ik heb me de afgelopen maanden al mogen inzetten voor de rechten van jonge werknemers en studenten, en hoewel het zeker niet makkelijk is, is mijn motivatie om door te gaan alleen maar gegroeid. Ik heb dus ook al wat ervaring mogen opdoen binnen het sectorbestuur, en ik heb nog altijd het gevoel dat ik nog maar aan het begin sta, en nog heel veel kan bereiken. Hierom stel ik me met trots beschikbaar voor herverkiezing.

Momenteel ben ik persoonlijk veel bezig met de langstudeerboete, maar de leefbaarheid van studenten staat in brede zin onder druk door zaken als jeugdloon, studiedruk en hoge huurprijzen. Dit is een onderwerp waarop ik me wel blijven inzetten. Verder is het een groot probleem dat veel jongeren zich niet bewust zijn van hun rechten, en dat grote werkgevers hier genadeloos misbruik van maken. Hierom ben ik nu bezig met een traject voor jongerenparticipatie binnen de arbeidsinspectie.

Ik heb zelf 3 jaar in de horeca gewerkt als bijbaner en nu ben ik zelf student. Ik weet dus precies de positie waar veel kwetsbare jongeren zich in bevinden. Ook probeer ik contact te houden met mijn eigen achterban, deels via mijn eigen kring, maar ook doordat ik voor andere werkzaamheden veel in contact kom met jongeren.

Ik mag sinds eind juli deel uitmaken van het Sectorbestuur van Jong, en ik voel me enorm op mijn plaats. Naast mijn studie en vakbondswerk sta ik ook nog 10-20 uur per week op de werkvloer in de Albert Heijn, waar ik contact houd met mijn achterban. Ik ben een bekend figuur binnen de Jeugdlooncampagne, aangezien ik mij al sinds februari 2023 inzet voor het afschaffen hiervan en deze campagne mij enorm aan het hart gaat. Ook was ik te zien in de documentaire “Valse Start” van Y&U.

Het jeugdloon, het minimumloon en het tegenhouden van de langstudeerboete. Deze drie onderwerpen zijn dingen die studenten/jongwerkenden dagelijks in hun portemonnee (kunnen gaan) voelen. Als wij deze drie weten te veranderen, dan lossen wij in een klap drie gigantische problemen op voor jongeren.

Ik sta nog steeds wekelijks rond de 10-20 uur in de Albert Heijn waar ik collega’s vraag naar hun meningen over onder andere het jeugdloon. Op deze manier probeer ik de afstand tussen werkvloer en vakbond zo klein mogelijk te houden.

Sector Jong is de toekomst van de vakbond, want de jongste generaties zijn de aanstormende vakbondsleiders. De afgelopen twee jaar heb ik meegewerkt aan het verder brengen van het broodnodige jongerengeluid binnen de vakbond. In mijn huidige termijn als secretaris van het sectorbestuur heb ik inzichten opgedaan over de organisatie en wat er nodig is om onze doelen te bereiken. Deze inzichten kan ik goed toepassen in een tweede termijn. Ik ben in de afgelopen twee jaar alleen maar meer enthousiast geworden over de kansen die er liggen en ik wil er vol voor gaan om deze te verzilveren.

Mijn drie speerpunten zijn de volgende: betere begeleiding voor kaderleden, verdieping op inclusieve arbeidsmarkt en scherp blijven op sociale zekerheid. - Sector Jong moet het hebben van enthousiaste kaderleden die hun achterban vertegenwoordigen en die vanuit hun unieke achtergrond bijdragen aan het jongerengeluid binnen de FNV. Daarom is het belangrijk dat de sector Jong en FNV Young & United duidelijk en laagdrempelig zijn voor de buitenwereld. Sector Jong moet alle werkende jongeren beter betrekken, niet alleen studenten, scholieren en starters. Trainingen, commissies en communities maken het betrokken raken bij de sector leuk en eenvoudig. - De nieuwe connecties die ik heb opgedaan in mijn huidige termijn wil ik verder opbouwen op het gebied van sociale zekerheid en de rechten van queer werknemers en werkenden met een arbeidsbeperking. Jongeren hebben hier een uniek én nodig geluid hierin. Als jongere met deze achtergrond breng ik ook mijn eigen ervaringen mee.

Als secretaris heb ik nauw contact met de werkorganisatie en sectorraad en dit ervaar ik als zeer nuttig, naast dat het prettig is om met andere vakbondsjongeren en collega’s op te trekken. Vanuit de portefeuille Ledenbinding heb ik ervaring opgedaan met gastlessen. Ik ben actief betrokken bij activisme op straat en online, en hierdoor weet ik welke onderwerpen spelen onder (vakbondsbewuste) jongeren. Connecties met bijvoorbeeld de sector Uitkeringsgerechtigden en Netwerk Regenboog wil ik opbouwen om op die raakvlakken de belangen van jongeren te vertegenwoordigen en op te halen.

Ik ben al bestuurslid en zet mij echt fucking hard in voor de zaak. Ik zit dik over mijn uren heen en doe dat met plezier voor mijn mede mbo'rs en voor alle jongeren in Nederland.

Mbo Een daadwerkelijk sterke jongeren FNV tak Participatie

Ik heb o.a. duizenden mbo studenten gesproken en dat blijf ik ook doen.

Ik stel me kandidaat omdat ik me in wil zetten voor de rechten en het welzijn van jongeren in onze maatschappij. Ik hoop om jonge mensen een duidelijke en krachtige stem te geven binnen de FNV en daarbuiten, om te zorgen dat onze belangen ook meegenomen worden in voortgaande klassenstrijd. Ik denk dat ik hier geschikt voor ben omdat ik me al langer inzet voor onze rechten, en omdat ik geloof dat ik als geen ander mensen kan overhalen en daarmee consensus kan vormen rondom beslissingen die voor onze sector belangrijk zijn.

Het allerbelangrijkste vind ik fatsoenlijk inkomen: dat iemand met een fulltime baan niet alleen moet kunnen overleven, maar comfortabel kan leven. Geen enkel lid van onze vakbond krijgt evenveel betaald als wat ze aan winst opleveren voor hun werkgever, maar sommigen krijgen niet eens genoeg betaald om van te leven zonder in de schulden te komen, wat ik afschuwelijk vind. Dit sluit aan op het tweede thema dat ik belangrijk vind: een rechtvaardige maatschappij. Ik vind dat iedereen de kans moet hebben om bij te dragen zonder daarvoor uitgebuit te worden, en zou graag zien dat we het speelveld weer rechttrekken. Als laatste vind ik een zekere toekomst belangrijk. Dit vind iedereen belangrijk denk ik, maar ik denk dat dit het meeste speelt onder jongere mensen. Hoe ziet het klimaat eruit over 10, 20, 30 jaar? Is er dan nog vast werk te vinden? Kunnen we ooit nog met pensioen? Dit zijn allemaal vragen waarop nu geen duidelijk antwoord te vinden is.

Ten eerste zijn de problemen die jonge mensen aangaan problemen die ik in het dagelijks zie. Mensen kunnen niet leven van de lonen die ze krijgen zonder zichzelf in de schulden te werken, vooral als ze jonger zijn dan 21 jaar en jeugdloon ontvangen. Jonge mensen kunnen geen fatsoenlijk onderdak vinden, en als ze iets vinden is het onmenselijk duur. Boodschappen kosten steeds meer geld, waardoor jongeren soms maaltijden overslaan. Dit zie ik gebeuren onder vrienden en familie, en het komt niet vaak voor dat ik een jongere ontmoet die niet met dit soort problemen zit. Maar daarnaast heb ik ook contact met maatschappelijke en politieke jongerenorganisaties, die deze problemen aanduiden en informatie erover verspreiden.

Ik stel me kandidaat voor het sectorbestuur van FNV Jong omdat ik mijn bijdrage wil blijven leveren aan de belangenbehartiging van jongeren, zowel nationaal als internationaal. De afgelopen anderhalf jaar heb ik met veel plezier in het bestuur gezeten en me voornamelijk gericht op de internationale portefeuille. In deze periode heb ik mijn leiderschapsvaardigheden verder ontwikkeld door vaak voor grote groepen te spreken en mee te denken over internationale solidariteitsprojecten. Met mijn uitgebreide Europese netwerk wil ik FNV Jong blijven verbinden met belangrijke spelers en initiatieven in het buitenland, zodat we kunnen blijven leren en samenwerken.

1. Internationale solidariteit: Het versterken van de banden met internationale vakbonden en jongerenorganisaties om gezamenlijk op te komen voor de rechten van jongeren wereldwijd. 2. Leiderschapsontwikkeling voor jongeren: Het stimuleren van jong talent binnen de vakbond, door hen kansen te bieden zich te ontwikkelen en hun stem te laten horen. 3. Arbeidsomstandigheden voor jongeren: Het verbeteren van arbeidsomstandigheden (voorbeeld: afschaffen van het jeugdloon) en kansen arbeidsmarkt voor jongeren, met een focus op eerlijke beloning, werkzekerheid en persoonlijke groei.

Ik blijf op de hoogte door actief contact te houden met mijn netwerk en deel te nemen aan bijeenkomsten en conferenties. Daarnaast volg ik nieuws en rapporten over de arbeidsmarkt, met speciale aandacht voor de positie van jongeren. Ook onderhoud ik nauw contact met collega's binnen FNV Jong en blijf ik op de hoogte van de ervaringen en zorgen van leden door regelmatig werkbezoeken en gesprekken.