‘Het heeft een olievlekwerking gehad’

Martijn van de Beurcht, FNV kaderlid

Martijn van de Beurcht geeft veiligheidstrainingen aan shipbreakers in India, Bangladesh en Pakistan

Eerste indrukken:

Armoede en gebrek aan scholing

‘In 2019 ging ik voor het eerst naar Alang in India voor de feestelijke opening van de trainingslocatie. De vakbond wachtte ons op met vlaggen, toeters en bellen. We reden kilometers ver, langs scheepswerven en stukken grond waar losse onderdelen uit de schepen werden verkocht. Van mijn collega Joop had ik al veel verhalen gehoord, maar de armoede en het gebrek aan scholing maakten toch indruk op me.’

Grootste obstakel:

Online trainen door corona

‘Tijdens corona konden we niet naar India toe. We hebben toen een handleiding voor trainers en instructeurs ontwikkeld. Daar hebben we online training over gegeven, wat gezien de omstandigheden nog best goed ging. We merken wel dat het tien keer beter gaat als je fysiek aanwezig bent. Je hebt veel meer interactie met de cursisten. Anders ben je voornamelijk aan het zenden en dat is niet wat we willen.’

Doorbraakmoment:

De les werd overgenomen

‘Wij gaven eens training met een tolk die minder verstand had van de technische taal. Tijdens de koffiepauze zei een oud-cursist aanwezig: ‘Zal ik de vertaling doen? Want de tolk slaat de essentiële kennis over.’ Dat mocht natuurlijk. Die man vertelde steeds meer uit zichzelf. Uiteindelijk hoefde ik alleen nog maar de PowerPoint door te klikken. Hij had de les overgenomen. En dat is precies wat we wilden bereiken: kennis bijbrengen én overdragen. Het mooie is dat deze cursist later zelf trainingen heeft opgezet over hoe om te gaan met veiligheid.’

Bijdrage:

vakbondsleiders en -leden trainen

‘Vanaf 1994 werk ik al in de scheepsbouw, waar ik mij bezighoud met het opleiden van personeel. Via mijn collega’s Joop en Ruud ben ik betrokken geraakt bij de trainingen in de scheepssloop. Als je een sterkere vakbond wilt, moet je zorgen dat er meer kennis is. In eerste instantie hebben we de vakbondsleiders in India getraind en uiteindelijk de vakbondsleden zelf. Dat zijn de mensen op de vloer, van kraanmachinist en platensjouwer tot supervisor. De trainingen zijn zo praktisch en toepasbaar mogelijk, bijvoorbeeld over asbest. Waar komt het vandaan, waar wordt het in gebruikt, wat doet het met je, hoe verwijder je het?’

'Wij hebben levens gered'

‘De laatste keer dat we in India waren, hebben we een conferentie bijgewoond. Daar waren belangrijke mensen, zoals cash buyers en CEO’s van sloopwerven. Zij vertelden dat wij levens hebben gered met onze trainingen. Er wordt beter en veiliger gewerkt, waardoor er minder ongelukken gebeuren. En zij komen ook makkelijker door audits heen. Ze zien steeds meer de meerwaarde van de vakbond. Het heeft een olievlekwerking gehad. Wij hebben een significante bijdrage geleverd aan het verbeteren van de arbeidsomstandigheden in de scheepssloopindustrie.’

'Geef je mensen vertrouwen, dan groeien ze. Dat is zo mooi om te zien'

‘Voor de veiligheid is het belangrijk dat de slopers goed met elkaar communiceren. Maar vooral in Bangladesh heb je nog een duidelijke rangorde en durfden de mensen eerst niet te praten. Wij gebruikten daarvoor creatieve werkvormen. Ik liet groepjes van vijf mensen huisjes maken van stokjes. De groepsleider wist hoe, maar iedereen werd geblinddoekt. Dus ze moesten met elkaar overleggen. Ik heb heel veel verschillende huisjes voorbij zien komen. Maar ik zag vooral ook verbeteringen in de communicatie. Geef je mensen vertrouwen, dan groeien ze. Dat is zo mooi om te zien.