Visie Leefbaar Loon
Wat is de visie van Mondiaal FNV op Leefbaar Loon?
Mondiaal FNV vindt armoede onder werkenden geen optie. Iedere werknemer wereldwijd heeft recht op een leefbaar loon. Dit is een nettoloon, gebaseerd op universele basisbehoeften. En dat zijn zaken als goed en voedzaam voedsel, water, fatsoenlijke huisvesting, gezondheidszorg, kwaliteitsonderwijs, kleding, vervoer en verzekeringen. Leefbaar is ook een loon waarmee je kunt sparen voor onverwachte kosten en voor pensioen. Vakbonden leveren hier een essentiële bijdrage aan.
Uitgangspunt
Sterke lokale vakbonden in landen in ontwikkeling kunnen goed opkomen voor de rechten van werknemers en de verbetering van arbeidsomstandigheden, waaronder een leefbaar loon. Een leefbaar loon komt voort uit onderhandelingen tussen werkgevers, vakbonden en eventueel lokale overheden via een sociale dialoog.
Welk duurzaam ontwikkelingsdoel staat centraal?
Strategische ambities leefbaar loon
- Mondiaal FNV ondersteunt democratische vakbonden, zodat ze in staat zijn te onderhandelen over leefbaar loon met sociale partners;
- Mondiaal FNV zorgt dat haar projecten bijdragen aan het versterken van die onderhandelingskracht.
Hoe?
Concreet
Mondiaal FNV steunt projecten die werkenden empoweren via trainingen, kennisdeling en coaching en uitwisselingen tussen Nederland en projectlanden. De verhouding tussen werknemer en werkgever wordt hiermee versterkt. Kortom, het draagt bij aan goede arbeidsverhoudingen voor iedereen en helpt hen daarmee om uit armoede te komen.
Lobby
De FNV dringt er bij de Nederlandse regering op aan om bedrijven te stimuleren om vakbondsrechten te respecteren en om leveranciers en onderaannemers voldoende te betalen. Zo kunnen zij in de hele toeleveringsketen een leefbaar loon betalen.
Daarnaast stimuleert de FNV Nederlandse ondernemingen om een leefbaar loon voor alle werknemers in de gehele waardeketen te bespreken en te garanderen, onder meer via de Nederlandse IMVO-convenanten.
Achtergrondinformatie
Een (nationaal) wettelijk minimumloon wordt vastgesteld door de overheid, soms ontstaan uit onderhandelingen met bedrijven en in sommige gevallen ook met vakbonden. Het wettelijk minimumloon dekt niet per se alle noodzakelijke kosten die nodig zijn om te leven. In veel landen ligt het er zelfs ver onder. Bovendien kunnen landen verschillende minimumlonen hanteren voor verschillende regio's, bedrijfstakken, beroepen of vaardigheidsniveaus. Bijvoorbeeld: landen als India, Indonesië, Pakistan en Zuid-Afrika hebben meer dan honderd minimumlonen. In tegenstelling tot een minimumloon is een leefbaar loon per sector, beroep of vaardigheid bepaalt. Dit is het absolute minimum dat een werknemer in een bepaald land nodig heeft voor de basiskosten van levensonderhoud voor zich- of haarzelf en de familie.