Zwartwerken in agrarische sector
Praktijkervaringen van gastdocent Laura Rappange
M'n eerste zelfstandige gastles voor de FNV als gastdocent. En daar stond ik als stadsmeisje voor 30 jonge mannen uit de agrarische sector. De helft zelfs op klompen.
Best spannend kan ik wel zeggen. Zo'n 90% werkte zwart, want 'tja dat verdient zo lekker'. Ik snap hun redenatie, maar is het verstandig: nee! En waarom ook deze jongeren tot die conclusie kwamen.
Ineens zag ik namelijk – een beetje weggestopt onder een van de tafels – een hand in het verband. De jongen was ergens tussengekomen met zijn hand. Het slachtoffer had, net als de meeste van zijn klasgenoten, een bijbaan. Zwart. Natuurlijk, hij is jong en kan veel hebben. Maar dit had weleens heel anders kunnen aflopen….
Als zwartwerker heb je geen recht op loon als je ziek bent. Ben je niet verzekerd en loop je ook nog eens kans op een flinke boete van de belastingdienst. En nog veel erger: stel dat je blijvend letsel oploopt. Daar gaat je loopbaanperspectief en loop je financieel veel schade op. Niet voor niets is zwartwerken verboden. Tja, dat wisten ze niet.
Conclusie aan het eind van deze les? Zwartwerken is dat niet waard. Zeker als je bedenkt dat je tot 87.00 euro (in 2021) geen belasting betaalt. Met een goed gevoel ging ik naar huis. Ik had die jongens toch maar mooi een ‘lesje’ geleerd.
