Tchiyo Bluming (61) ondervond aan den lijven hoe belangrijk het is om als werknemer je rechten te kennen. Jarenlang verzorgde ze haar moeder, die kampte met dementie: ‘Ik moest er eigenhandig achter komen dat ik recht had op zorgverlof.’ Nu deelt ze haar kennis met collega’s in de beveiliging op Schiphol.
‘Ik wil mensen best vertellen wat hun rechten zijn hoor, maar je hebt er veel meer aan als je het zelf doet. Al zal ik je altijd wel de goede richting opsturen.’
Tchiyo’s carrière begon al op 16-jarige leeftijd. ‘Ik had een dansstudio en gaf les. Jazzballet bijvoorbeeld, maar ook aerobics, zowel aan kinderen als aan volwassenen. Dat was echt leuk om te doen!’ Omdat haar eigen kinderen de zaak niet wilden overnemen, maakte ze noodgedwongen een carrièreswitch. Ze verkocht de dansschool en ging op zoek naar wat anders.
‘Ik liep in die tijd regelmatig door Schiphol als we op vakantie gingen naar familie in de Verenigde Staten. Die hele luchthaven vond ik prachtig. Duizenden mensen die op elk moment van de dag vertrekken naar alle uithoeken van de wereld. Misschien moest ik daar maar eens een baan gaan zoeken.’
Ze dook het internet op en zocht lukraak naar beschikbaar werk op de luchthaven. ‘Ik schreef wat brieven en voor ik het wist, werd ik bij ICTS-NAS uitgenodigd. Na een paar jaar voor ICTS-NAS te hebben gewerkt, stapte ze door een nieuwe tender over naar G4S.
‘In deze tijd ben ik lid geworden van de vakbond, al was dat nog niet meteen de FNV. Als je iets wil verbeteren aan je werkomstandigheden is het goed om lid te worden natuurlijk.’ Omdat ze door die andere vakbond niet zo goed op de hoogte werd gehouden van ontwikkelingen, stapte ze over naar de FNV.
Zo’n gesprek vond ik spannend, maar ik dacht wat gaan ze me maken dan?!’
Bij G4S hield Tchiyo zich onder ander bezig met het profilen van reizigers naar de Verenigde Staten. Het was de tijd dat we namens de Amerikaanse Transportation Security Administration (TSA) nog profilden – echt nog in gesprek met reizigers over de reden en bestemming van hun bezoek aan the States.’
Via G4S kwam ze uiteindelijk bij I-sec uit. Ook weer door een nieuw uitgeschreven tender. ‘Hier heb ik het naar mijn zin. Ik heb leuke collega’s en het werken op de luchthaven is ook na al die jaren nog erg leuk. Elke dag is anders. Het is misschien een cliché, maar het is echt zo. ’s Morgens doe ik vaak de extra checks die we doen bij vluchten naar de Verenigde Staten, al gebeurt dat nu op een heel andere manier dan vroeger. ’s Middags sta ik meestal als beveiliger bij de personeelsingang of sta ik op de passagiersfilter.’
Toch zijn er ook echt dingen op haar werk die ze minder leuk vindt. ‘Ik ga vaak met rugpijn naar huis, omdat we twee tot tweeëneenhalf uur achter elkaar moeten staan. Da’s best lang.’ Ook de afwezigheid van toiletten voor werknemers op werklocaties, stoort haar. ‘Als je op de passagiersfilter staat en je wil even naar het toilet, moet je eerst vervanging vinden. En dan moet je ook nog een heel eind lopen naar het toilet. Dat kan toch niet?’
Het zijn dit soort werkomstandigheden die haar ertoe aanzette actief lid te worden van de FNV. Zeker ook omdat ze merkte dat meer collega’s met de issues liepen waarmee ze zelf ook kampte.
‘Op een gegeven moment liep ik op Plaza toen ik wat medewerkers van FNV tegen het lijf liep. Van het een kwam het ander en niet veel later werd ik gevraagd om met Ruud Sondag, CEO van Schiphol, in gesprek te gaan over de toeslag van €1,40 die we per uur kregen. Deze wilden ze af gaan schaffen. Nou leek me dat even geen goed idee. Zo’n gesprek vond ik spannend, maar ik dacht wat gaan ze me maken dan?!’
Ik ga vaak met rugpijn naar huis.”
Ze noemt het een succes dat die toeslag nog even verlengd werd, maar ziet ook gelijk de uitdaging voor 2024. ‘Die toeslag wordt dus uiteindelijk afgeschaft. We gaan er echter keihard voor strijden deze te laten opnemen in de cao in plaats van in het sociaal akkoord.’ Als andere belangrijke onderwerpen voor de nieuwe cao, ziet ze het beperken van de statijden, het verhogen van de reiskostenvergoeding naar 23 cent en het invoeren van automatische prijscompensatie (APC), zodat het voor iedereen een leefbaar loon wordt en blijft.
‘Om dit te bereiken, hebben we wel meer collega’s nodig die zich aansluiten bij de FNV. Hoe meer van hen zich inschrijven, en dan kijk ik specifiek ook naar mijn jongere collega’s, hoe meer we samen bereiken.’
Ben je na het lezen van dit verhaal geïnteresseerd geraakt in een lidmaatschap? Klik dan op de button hieronder, vul je gegevens in en we nemen telefonisch contact met je op.